به تازگی محققان موسسه MIT کفش‌هایی جدیدی برای فضانوردادن طراحی کرده‌اند که می‌تواند در مورد موانعی که اطراف فضانوردان است، به آن‌ها هشدار دهد و با این کار از آسیب دیدن لباس فضانوردان نیز جلوگیری کند. زیرا سلامت لباس فضانوردان برای آن‌ها بسیارمهم است.
با توجه به عدم وجود نیروی جاذبه در فضا، فضانوردان در محیط کره ماه که بی خطر به نظر می‌رسد، در هوا معلق هستند و در بین صخره‌های این سیاره، این طرف و آن طرف می‌روند. لیلا استرلینگ، یکی از محققان موسسه MIT، معتقد است که نباید این موضوع را ساده گرفت و به سادگی از کنار آن گذشت.
به گزارش نسیم ورد، محققان موسسه MIT به سرپرستی استرلینگ قصد دارند کفش‌های جدیدی برای محققان ایجاد کنند که هم در مورد موانع مختلف محیطی به آن‌ها هشدار می‌دهد و هم مانع آسیب دیدگی لباس آن‌ها می‌شود. به نظر لیلا استرلینگ، لباس فضانوردی زمانی که فضانورد در خارج از سفینه فضایی در حال فعالیت است، وسیله‌ای برای جابه جایی او محسوب می‌شود و از جان او نیز محافظت می‌کند و اگر به صورت جدی آسیب ببیند، جان فضانورد هم در معرض خطر قرار می‌گیرد. حتی کوچک‌ترین آسیب به این لباس هم می‌تواند فعالیت‌های عملیاتی فضانورد را تحت تاثیر قرار دهد.
به همین دلیل استرلینگ و اعضای تیم تحقیقاتی او قصد دارند با طراحی و ایجاد فناوری جدیدی، از حرکات ناگهانی فضانوردان به اطراف، که منجر به آسیب دیدن لباس آن‌ها می‌شود، جلوگیری کنند. اعضای گروه تحقیقاتی موسسه MIT کفش‌های جدیدی برای فضانوردان طراحی کرده‌اند که دربردارنده حسگرهای مختلف و موتورهای پاسخ‌دهی لمسی (haptic motors) بسیار کوچک هستند و هنگامی که فضانوردان در بالا یا اطراف مانعی قرار داشته باشند، به آن‌ها هشدار می‌دهند.
استرلینگ متذکر شد که در ساخت این چکمه‌ها از موتورهای پاسخ‌دهی لمسی از پیش طراحی شده، استفاده شده است که بر روی پا قرار داده می‌شوند. وی در ادامه گفت: در حال حاضر حسگرهای مختلفی برای انجام دومین مطالعه در کفش‌ها قرار داده شده است و نتیجه استفاده از این حسگرها درک مفهوم حالت‌های مختلف لرزش‌ها بود؛ بنابراین اعضای تیم تحقیقاتی می‌توانند زبان جدیدی را بر اساس این حالت‌های مختلف ایجاد کنند. منظور از ایجاد زبان جدید، فهماندن مفهوم حالت‌های مختلف لرزشی به فضانوردان است.
منظور استرلینگ از ایجاد یک زبان جدید این است که زمانی که فضانوردی زیر پای خود را نمی‌بیند (که یکی از دلایل اصلی زمین خوردن فضانوردان است)، می‌توان از توانایی بالقوه این کفش‌های جدید برای هشدار به فضانوردان در مورد موانع استفاده کرد. موتورهای واکنش دهنده لمسی در این کفش‌ها، در قسمت انگشتان پا، پاشنه پا و قسمت بیرونی جلوی کفش‌ها تعبیه شده‌اند و این قسمت‌ها پس از بررسی و تحقیقات بسیار زیاد انتخاب شده‌اند. شدت لرزش موتور‌ها بسته به مانعی که کفش‌ها در مورد آن هشدار می‌دهند، متفاوت است.
طبق گفته استرلینگ، این پروژه هنوز در مراحل اولیه خود قرار دارد و هنوز نمی‌توان از این کفش‌ها استفاده کرد. لازم به ذکر است که این کفش‌ها این توانایی بالقوه را دارند که علاوه بر فضا در زمین نیز مورد استفاده قرار گیرند. هدف این فناوری تقویت قدرت بینایی فضانوردان و همچنین تقویت قدرت واکنش آن‌ها از طریق حس لامسه است. فضانوردان مسن و یا فضانوردانی که بینایی ضعیفی دارند، قطعا به این کفش‌ها نیاز دارند و ناسا هم از فناوری‌های که باعث افزایش امنیت و بهبود عملکرد فضانوردان می‌شود، استقبال می‌کند.
