سایت تابع قوانین جاری کشور می باشد و در صورت درخواست مطلبی حذف خواهد شد سایت تابع قوانین جاری کشور می باشد و در صورت درخواست مطلبی حذف خواهد شد
مجله سریال و تلویزیون

نقد و بررسی سریال The Passage: سریال خون آشامی خوب شبکه ی فاکس

سریال The Passage (گذرگاه) یکی از سریال های تلویزیونی جدید است که شانس این را دارد تا از نظر جذب مخاطب به چیزی شبیه سریال Lost (لاست) تبدیل شود. البته نه به خاطر حضور دزموند سریال Lost یعنی هنری ایان کوسیک (Henry Ian Cusick). سریال The Passage براساس سه گانه رمانی به همین نام نوشته ی جاستین کرونین (Justin Cronin)، درباره ی این است که چطور نسل بشریت با انتخاب های اشتباه خودش با آخرالزمانی خون آشامی روبرو می شود، که کاملا هم داستان قابل باوری است. اما جذابیت خاصی در این سریال وجود دارد، از نوع همان کیفیتی که در سریال های Strangers Things (چیزهای عجیب) و The Strain (دگردیسی) دیده ایم، و با اینکه سه اپیزود اول The Passage کاملا مرا جذب خودش نکرد، اما قطعا ادامه ی آن را تماشا خواهم کرد.

بازیگر جوان سانیا سیدنی (Saniyya Sidney) در نقش ایمی بلافونته به به عنوان راوی در قسمت پایلوت The Passage می گوید: «من قبلا به هیولاها اعتقادی نداشتم، اما حالا به اونا اعتقاد دارم. من دیدم که اونا همه چیز رو عوض کردن». اما داستان با ایمی شروع نمی شود، بلکه با دکتر جوناس لیر (با بازی کوسیک) شروع می شود که به همراه همکارش دکتر تیم فانینگ (با بازی جیمی مک شین (Jamie McShane)) در غاری در آمریکای جنوبی مردی به نظر جاودان را پیدا می کنند که در یک قفس نگهداری شده و توسط افراد بومی سطل های خون به او خورانده می شود. با اینکه فانینگ دانشمندی باهوش است اما به صورت احمقانه ای به این مرد نزدیک می شود و او هم دندان هایش را در گردن دکتر فرو می کند، و فانینگ به موجودی وحشتناک، و ایمن به بیماری ها تبدیل می شود که از نور خورشید بیزار است و برای زنده ماندن به خوردن خون انسان نیاز دارد. با یک پرش زمانی به جلو می رویم، جایی که جوناس پروژه ی نوح را ساخته، و از فانینگ به عنوان بیمار صفر استفاده می کند تا از او برای درمان بیماری های مختلف بهره ببرد. او همچنین از زندانیان محکوم به اعدام به عنوان موش آزمایشگاهی استفاده می کند. وقتی یک کودک به عنوان نمونه آزمایش وارد پروژه ی نوح می شود – ایمی بلافونته ی یتیم – مامور ویژه برد ولگاست (با بازی مارک پل گاسلار (Mark-Paul Gosselaar)) دلش برای او می سوزد و به همراه دخترک از آن جا فرار می کند. در حالی که پروژه ی نوح در تلاش است جدیدترین نمونه ی انسانی خودش را دوباره دستگیر کند، فانینگ و دیگر افراد مبتلا، شروع به برقراری ارتباط با یکدیگر می کنند و قصد دارند دنیا را به سلطه ی خود در آورند.

اگر به نظرتان این خیلی داستان زیادی می آید به این دلیل است که واقعا همین طور است، و The Passage از همان مشکل پراکندگی روایت داستان رنج می برد که گریبان‌گیر خیلی از سریال های دیگر هم هست. برای مثال در پانزده دقیقه ابتدایی قسمت اول، به شیوع آنفولانزای مرغی مرگبار در چین اشاره می شود. تماشای The Passage به این معناست که باید با تحمل چنین لحظاتی مشکلی نداشته باشید، یعنی باید قبول کنید یک پروژه ی دولتی سطح بالا وجود دارد که در آن مردم اجازه می دهند ویروس خون آشامی به آن ها تزریق شود و امیدوار باشند مشکلی برایشان پیش نیاید.

اما صرف نظر از مسخره بودن این بخش داستان، این سریال یک چیز اصیل دارد که ارزش تماشا کردن را دارد، که بیشتر آن به لطف شیمی عالی بین سیدنی و گاسلار است. گاسلار در اینجا از نظر رفتاری به شخصیتی بین استارلرد با بازی کریس پرت (Chris Pratt) و دیوید هاربر (David Harbour) در سریال Stranger Things تبدیل شده است. منظورم این است که او شخصیت جالب و دلپذیری دارد، و این قضیه در مورد سیدنی هم صدق می کند که با وجود ۱۲ سال سن نقشش را خیلی خوب بازی می کند. استفاده از یک بازیگر کودک به عنوان مرکز هر پروژه ای ریسک بزرگی است، اما سیدنی خیلی خوب روی خطی بین جوان ساده لوح بودن و انسانی سرسخت که این سرسختی به دلیل شرایط خاصش در وجودش پدیدار شده حرکت می کند. حتی مسخره ترین دیالوگ ها، مثل وقتی که ایمی به ولگاست می گوید: «تو یه اسب شاخدار بهم بدهکاری» وقتی بین این دو نفر ردوبدل می شود جالب و لذت بخش به نظر می آیند.

عناصر ژانر وحشت در این سریال به شکل آزمون و خطا هستند و تمرکز سریال روی مسائل ترسناک خیلی کمتر از آن است که انتظارش را دارید. به جز چشمانی طلایی و رگ هایی بنفش، طراحی خون آشام ها به شکلی نیست که قبلا ندیده باشید. اما The Passage از خود ایده ی خون آشام بودن استفاده های جالبی می کند. خون آشام ها طی سال ها به عنوان نمادی برای انسان های حریص به حساب می آمدند، اما در اینجا همه چیز علمی است. جوناس چندین بار طی سه قسمت ابتدایی The Passage اصرار می کند که چیزی به نام خون آشام وجود ندارد، آن هم در حالی که در چند متری شخصی ایستاده که از خون انسان تغذیه می کند، و با این پدیده به شکلی برخورد می کند که گویی راه درمانی برای آن وجود دارد.

The Passage از طرفی هم از گروه بازیگران خوب تلویزیونی بهره می برد. علاوه بر کوسیک و گاسلار، وینسنت پیاتزا (Vincent Piazza) بازیگر سریال Boardwalk Empire (امپراطوری بوردواک) از سخت گیر بودن خودش بهترین استفاده را کرده و نقش کلارک ریچارد مجری عالی رتبه ی پروژه نوح را بازی می کند. بریان هاوی (Brianne Howey) بازیگر سریال The Exorcist (جن گیر) نقش شاونا بابکوک یکی از دوازده زندانی محکوم به اعدام را بازی می کند که به خون آشام تبدیل می شوند، اما همچنین در فلش بکی در اپیزود سوم درمورد داستان گذشته ی این شخصیت، نقشش را خیلی عالی بازی می کند. اما یکی از بهترین نقش آفرینی ها متعلق به جیسون فوکس (Jason Fuchs) در نقش لاورنس گری سرایدار پروژه ی نوح است.

این گروه بازیگران جذابی برای سریالی است که درکل پتانسیل زیادی دارد. قسمت های ابتدایی سریال به صورت کامل بیننده را جذب خود نمی کنند، اما جذابیتی در مسائل شبه علمی این سریال وجود دارد که در نهایت مخاطب را مجذوب داستان خودش می کند.

پخش سریال The Passage از ۱۴ ژانویه (۲۴ دی) از شبکه فاکس آغاز شده است.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

دکمه بازگشت به بالا