تربیت فرزند؛ 8 اقدام حیاتی در شرایط امروزی
قطعا شما به عنوان پدر و مادر دوست دارید برای فرزندتان بهترین باشید. اما تربیت فرزند راهی پر از فراز و نشیب های پی در پی است که والدین را در پیمودن آن خسته و کلافه می کند. از طرفی، مشاوره روانشناسی درباره نحوه تربیت توصیه های مختلفی دارد و هر جنبه ای از والدین بودن در مراحل رشد کودک پیچیده تر و پرمشغله تر می شود.
پدر و مادر بودن کار آسانی نیست. گاهی اوقات خواسته ها ذهن را آشفته می کند و ناخودآگاه و بدون فکر تصمیم گیری انجام می شود. در حالی که باید برخی اولویت ها در ابتدا تعیین شود. سازگاری والدین با فرزندان بسیار مهم است و در جامعه امروزی و رسانه های فراگیر، هر کودکی در محاصره آن قرار دارد. پس او باید در بالاترین سطح هدایت قرار گیرد و بتواند در آینده مشکلات را یکی پس از دیگری حل کند.
تربیت فرزند از چه زمانی شروع می شود؟
تمام پدر و مادران دوست دارند کودک خود را به بهترین نحو تربیت کنند. اما در هر مرحله رشد، تربیت آن ها متفاوت است و روش های تربیتی در هر سنی تغییر می کند. یکی از موضوعاتی که در مشاوره فردی مادران مطرح می شود، تنبیه کودکان نوپا است. هنگامی که کودکان شروع به راه رفتن می کنند، شیطنت آنها دوچندان می شود و ممکن است همه جا را به هم بریزند. اگرچه این رفتار کودکان طبیعی است، اما برای والدین و اطرافیان کمی آزاردهنده و خسته کننده است و ناخودآگاه دستور یا تنبیه کودکان را آغاز می کنند.
اگر منظورتان از تربیت آموزش های مهم برای زندگی بهتر است، کودک از همان لحظه ورودش به زندگی رفتار و واکنش های شما را می بیند و روی خلق و خوی او تاثیر می گذارد. نقش مادر در تربیت فرزند نیز بسیار مهم است، زیرا زمان بیشتری را با او سپری می کند و از نظر عاطفی و احساسات با مادر رابطه قوی تری دارد. پس تربیت بازه زمانی مشخصی ندارد و ممکن است تا بزرگسالی فرزند همچنان ادامه پیدا کند.
· نقش پدر در تربیت فرزند
یکی از موضوعات مهم در مشاوره آنلاین، نقش مهم پدر است. خیلی ها تصور می کنند تنها مادر است که وظیفه تربیت کودکان را دارد. در حالی که این تفکر کاملا اشتباه است. مشارکت او بر رشد کلی کودک مانند رشد فکری، جنسیتی و روانی تاثیر فوق العاده ای می گذارد و پدر نیز همانند مادر می تواند مهربان و دوست داشتنی به نظر رسد. بیشتر کودکانی که رابطه صمیمی و گرمی با پدران دارند، در سنین بزرگسالی اعتماد به نفس بیشتری را تجربه می کنند.
به گفته مشاوره خانواده، پدران باید در کنار تهیه مایحتاج خانه نقش یک دوست، راهنما و مربی را برای فرزندان خود بازی کنند و حضور فعالی در زندگی آن ها داشته باشند.
· نقش مادر در تربیت فرزند
مادر بودن جایگاه ویژه و ستودنی برای هر زنی است. مادران تاثیر فوق العاده ای در زندگی فرزندان دارند، از آن ها مراقبت می کنند، به آن ها آموزش می دهند و نحوه رشد کودک تا حدود زیادی به عهده مادر است. زیرا او در هر جنبه ای از جمله عاطفی، اجتماعی، جسمی، شناختی و استقلال همانند معلم عمل می کند. هنگام شروع دوران آموزشی کودک، مادر به آموزش فراتر از کلاس می پردازند و برنامه یادگیری اثربخشی برای کودک خود ایجاد می کند. به همین طریق، موجب اعتماد به نفس و تقویت توانایی او می شود.
همیشه روانشناس ایرانی با تجربه مادران را تشویق می کند که محبت بیشتری مانند آغوش گرفتن و بیان کلمات اطمینان بخش را از کودکان دریغ نکنند و در دسترس بودن حمایت آن ها، اطمینان بیشتری به فرزندان می بخشد.
8 استراتژی مهم در تربیت فرزند در شرایط امروزی
1. الگوی خوبی باشید.
نشان دادن بهتر از گفتن است. اگرچه منظورمان از گفتن این جمله کاملا واضح است، اما اجرایی کردن آن به این راحتی ها نیست. آیا یادتان است چگونه سر فرزند خود برای انجام کار اشتباه فریاد زدید؟ اگر دوست ندارید به آن ها با محدودیت های زیاد فشار وارد کنید، الگوبرداری را یاد بگیرید، احساسات خود را تنظیم و با آرامش با آنها رفتار کنید.
2. عشق بورزید.
آغوش گرفتن و بوسیدن کودکان هرگز آن ها را لوس نمی کند. نشان دادن محبت موجب دلبستگی ایمن می شود و اجازه می دهد آن ها بتوانند رابطه محبت آمیزی بسازند.
3. آموزش شیوه های فرزند پروری
کودک شما در حال رشد است و به آرامی یاد می گیرد. با کمک روانشناسی کودک شیوه های مقتدرانه را تمرین کنید و از نظم و انضباط مثبت استفاده کنید. کودکان با صبر و مهربانی شما یاد می گیرند و هرگز به دنیا نیامده اند که زیر فشارهای شما باشند.
4. پایگاه امن باشید
در هر شرایطی پایگاه امنی برای فرزند خود باشید تا او بعد از کاوش و بازگشت به شما برسد. همیشه والدین خونگرم و در دسترس کودکان وابسته و انعطاف پذیرتری را تربیت می کنند.
5. گفتگو واقعی داشته باشید.
تنها هدفتان صحبت کردن نباشد. با کودک واقعی صحبت کنید، زیرا ارتباط یک تعامل دو طرفه است. ممکن است چیزهایی که برای شما مهم نیست برای او بسیار مهم باشد و در مورد آن به صحبت بپردازید.
6. همدلی کنید.
کودکان نیز مانند بزرگسالان دوست دارند احساسات درونی خود را تخلیه کنند و گاهی اوقات شنیده شوند. با ذهنی باز حرف های آن ها را گوش دهید و همدلی را فراموش نکنید. والدین همیشه تعجب می کنند چرا کودک شان با آن ها صحبت نمی کنند، تنها دلیل آن این است که هیچ کس دوست ندارد تنها سخنران باشد.
7. مقایسه کردن ممنوع!
هر پدر و مادری دوست دارد فرزندش بهترین باشد و طبیعی است گاهی اوقات فرزندان خود را با دیگران مقایسه کنند. در حالی که، از نظر روان درمانی تمایل به مقایسه والدین موجب بدخلقی و سرپیچی کودکان می شود.
داشتن رابطه اثربخش والدین و کودکان باعث می شود کودک احساس پرورش یافته و پذیرفته شدن را تجربه کند و در زندگی به موفقیت برسد.
8. بگذارید بیرون بازی کند.
اهمیت بازی کودکان در سنین خردسالی غیرقابل انکار است. بازی بدون ساختار مخصوصا در فضای باشد برای او بهتر است. زیرا محیط بیرون فرصتی غنی برای توسعه و یادگیری است و اجازه می دهد استقلال بیشتری را تجربه کند.
تربیت فرزند از نظر روانشناسی
مغز کودکان هیچگاه مغز کوچک شده بزرگسالان نیست. این مغز در حال ساخت و یادگیری است و ناخودآگاه به دنیای بیرون متصل می شود. وابستگی کودکان به والدین نیز به همین منظور است تا بتوانند دنیای خود را بسازند. بهترین روش تربیت از نظر روانشناسی روشی است که کودک بتواند مغز انعطاف پذیری برای خودش بسازد.
همیشه والدین در تلاش هستند که مجسمه دوست داشتنی خود را از فرزندشان بسازند. اما نقش اصلی آن ها همانند باغبانی است که به پرورش منظره ای حاصلخیز می پردازد. فراهم کردن محیطی ایمن برای رشد سالم کودک در جهتی که می خواهد بسیار حیاتی است. اما مجبور کردن او برای داشتن شخصیتی که دوست ندارد، نتیجه منفی خواهد داشت.
نتیجه گیری
تربیت فرزند در هر زمان و مکانی ممکن است چالش برانگیز باشد. پس سعی کنید به این کار به عنوان شغلی قابل مدیریت و برنامه ریزی شده نگاه کنید. در هر دوره ای برنامه متفاوتی داشته باشد و هنگام مواجه شدن با مشکل خاصی حتما از مشاوره والدین یا روانشناس باتجربه کمک بگیرید.
منبع: nytimes.com
