شیوا خنیاگر: یک بازیگر برای یک تبلیغ اینستاگرامی 240 میلیون می گیرد!
شیوا خنیاگر گفت: چرا باید یک بازیگر کاربلد ۱۰ سال خانه‌نشین بشود و یک نفر به خاطر فالوورهایش و چهره و ارتباطات با نویسنده و کارگردان کار بیشتر میدان به او بدهند. این یعنی سلبریتی! سلبریتی می‌تواند شامل حال بازیگران و کاربلدهای هنر ما هم بشود. سلبریتی ما در ایران فقط به یکسری تعلق می‌گیرد که چهره هستند و درگیر زرق و برق‌های هنر سینما و تلویزیون می‌شوند. امروز همین‌ها میدان هنرمندی را به یک جولانگاهی تبدیل کرده‌اند که برخی هم کاسب‌کارانه از این فضا استفاده می‌کنند و مردم هم به جای محتوا باید خودنمایی این‌ها را ببینند. پیش از این معروفیت و محبوبیت یک چنین قالبی نداشت؛ هرکسی کاربلد بود کارگردان‌ها و تهیه‌کنندگان به دنبالش بودند نه اینکه چهره بستر مشهور شدن را فراهم آورد. چهره مهم است اما اصل نیست، چون دانش بازیگری، فن‌بیان، صدا و تسلط در بازی از هرچیزی مهم‌تر است.
بازیگر سریال تلویزیونی «اغما» و «مرگ تدریجی یک رویا» با اشاره به عبارت “طرف از اسب افتاد اما از اصل نیفتاد”، گفت: به اعتقاد من سینما و تلویزیون هم از اسب افتاده‌اند و هم از اصل! چرا که وقتی در یک سریالی مثل “عروس تاریکی” که این روزها در حال تصویربرداری است و به زودی برای شبکه یک آماده نمایش می‌شود با ما قرارداد ۶۰ جلسه‌ای می‌بندند و می‌بینیم بیشترین توجه به رضا کیانیان و رویا نونهالی دو بازیگر اصلی این سریال می‌شود این حکایت از یک نوع بی‌عدالتی دارد. چرا باید نویسنده، تهیه‌کننده و کارگردان در خدمت این دو سلبریتی باشند. صد نقش فرعی در این سریال وجود دارد که یک عده کاربلد در سایه قرار می‌گیرند و فقط مخاطب سرگرم دیدن سلبریتی شود. نه تنها بی‌تعهدی در قراردادی که با امثال بنده می‌بندند حال مرا خراب کرده و هم عدم پرداخت وعده‌هایشان و بعد هم توجه زیاد از حد به یکسری آدم خاص در سینما و تلویزیون است
وی با اشاره به آسیب‌هایی که از بی‌تعهدی تهیه‌کنندگان به امثال ما بازیگران وارد می‌شود این است که نمی‌توانیم با پروژه دیگری فعالیت کنیم، خاطرنشان کرد: وقتی قرارداد با بنده که سال‌هاست کار بازیگری در سینما و تلویزیون و گویندگی در رادیو انجام داده‌ام بسته می‌شود بسیار متعهد به کارمان هستیم. این دغدغه و حسّ مسئولیت‌پذیری باعث شده تا نتوانم در کار “بی‌وزنی” مهدی فرد قادری حضور پیدا کنم و “نسیم ادبی” جایگزین من می‌شود. چرا که به من گفته‌اند ۶۰ جلسه و به یک باره تعداد روزهای حضور من جلوی دوربین این سریال به ۱۲ جلسه تقلیل پیدا می‌کند. واقعا ً به کدام مرجع باید شکایت ببرم و به کجا بگویم ۹ سال است خانه‌نشین شده‌ام و از اندوخته‌هایم استفاده کرده‌ام. من اجاره‌نشین هستم و با امثال من این‌طور برخورد می‌شود که باید با التماس حقوق و دستمزدمان را بگیریم.
خنیاگر در پاسخ به این سوال که چرا حضور شما در رادیو ادامه پیدا نکرد، افزود: در رادیو تهران ۶ سال کار کردم اما آنقدر مرا اذیت کردند و حقوق‌های ناچیزی به ما می‌دادند که خودم از رادیو رفتم. اما امروز در دنیای بازیگری خودمان می‌بینیم پول‌هایی به واسطه تعداد فالوور افراد جا به جا می‌شود که اصلاً هیچ موازین عقلی و منطقی ندارد. مثلاً بازیگری را می‌شناسم که به واسطه پول جمع کردن برای سیل‌زده‌ها، حالا هر پست تبلیغاتی او ۲۴۰ میلیون تومان فروخته می‌شود. به چه دلیل یک عده خاص باید چنین درآمدهایی را از یک پست اینستاگرامی دربیاورند، بعد یک عده سال‌ها خانه‌نشین باشند. این همان بی‌عدالتی است که اشاره کردم و هر تشکل و صنفی هم بیاید تا دیواره میدان‌داری یک عده خاصی ریخته نشود هیچ اتفاقی را نمی‌تواند جلو ببرد.
وی خاطرنشان کرد: واقعاً هیچ‌چیزی درست نمی‌شود تا یکسری آدم خاص که با رابطه در سینما و تلویزیون فعالیت می‌کنند کنار نروند و کاربلدها در انزوا باشند هیچ رویکردی با هیچ صنف و نهاد خاصی پیش نمی‌رود. من این روزها ناراحت هستم چون با امثال ما همچون یک هنرور برخورد می‌شود. مگرنه فرق من که ۳۰ سال سابقه بازیگری در عرصه سینما و تلویزیون را داشته‌ام با رویا نونهالی چیست که دوربین فقط باید روی صورت ایشان باشد. این خودش یک نوع استثمار است که فلان سلبریتی با نویسنده دوستی دارد و در دورهمی‌هایشان نقش‌ها را جا به جا می‌کنند و ما را در یک انزوای هنری قرار می‌دهند. فاتحه این سینما و تلویزیون را باید بخوانیم که چنین دگرگونی‌های ساختاری و مدیریتی دارد. با این رویه سنجاق کردن فالوور به کارنامه افراد سینما و تلویزیون به جایی نمی‌رسند. از طرفی دیگر بی‌تعهدی در پرداخت دستمزدهاست که بنده را به خاطر درخواست دستمزدم از مجموعه «ستایش» کنار گذاشتند و به یک باره کاراکتر “آتی” با درگذشت ناگهانی، حذف می‌شود.
