موریتانی کشوری با چهار میلیون نفر جمعیت در غرب آفریقا و محصور در میانه ی کویر و دریا است. این موقعیت جغرافیایی، موریتانی را از ثروتی طبیعی برخوردار کرده است که همسنگ طلا برای آن کشور ارزش دارد.
در حقیقت موریتانی برای توسعه اقتصادش بر دو محور تکیه دارد: یکی آنچه از معادن در دل صحراهایش می کاود و دیگری آنچه از اقیانوس بدست می آورد. اما این کشور به همین مقدار بسنده نکرده است و چشم به آسمان نیز دوخته است. بدینگونه این منبع پایان ناپذیر انرژی های تجدید پذیر را به خدمت گرفته است.
بندر نوادیبو شریان اصلی اقتصاد موریتانی برای صادرات مواد معدنی به شمار می رود. موریتانی در حدفاصل سال های ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۸ به لطف معادن اولیه اش جهشی اقتصادی را تجربه کرد. معادن سنگ آهن و مس ۵۴ درصد صادرات موریتانی را شامل می شوند و سالانه حدود ۱۲ میلیون تن آهن از این کشور صادر می‌شود. با این حال در سال ۲۰۱۴ موریتانی با کاهشی شدید در جریان تجارت مواد معدنی‌اش مواجه شد.
ثروت دیگر موریتانی شیلات است که محصولاتش ۴۵ درصد صادرات این کشور را تشکیل می‌دهد. عبدالعزیز اولداحیف رییس بانک مرکزی موریتانی می گوید: «سال‌های اخیر حوزه شیلات شاهد اصلاحات به غایت مهمی بود که این صنعت را قادر کرد عملکردش را در زمینه صادرات و به طور کلی در مواد مرتبط به طرز قابل توجهی بهبود بخشد.»
عمده صید و تجارت ماهی در بندر نوادیبو، دومین شهر بزرگ موریتانی و واقع در کرانه اقیانوس اطلس در غرب این کشور انجام می گیرد. محمد سامبا، یک ماهی‌گیر محلی درباره میزان غنی بودن ناحیه از فراورده های دریایی میگوید: « تیم در طول ۹ روز ماهیگیری موفق شد ۱۶ تن ماهی صید کند.»
اتحادیه اروپا در سال ۲۰۱۵ قراردادی تجاری به ارزش ۵۹ میلیون یورو با صنعت شیلات موریتانی منعقد کرد تا کشتی های اروپایی بتوانند سالانه حدود ۳۰۰ هزار تن ماهی صید کنند. حدود ۴ میلیون یورو از این مبلغ مستقیما به حمایت از صیادان محلی اختصاص دارد.
محمد اولداف، مدیر منطقه تجاری آزاد نوادیبو درباره نقش این بندر در تحولات اقتصادی آتی کشور میگوید: «این بندر به مهم‌ترین دروازه در نوع خود در غرب کرانه باختری آفریقا بدل خواهد شد. این بندر تمام شرابط فنی لازم را برای استحصال این منبع دریایی مهیا کرده است و فراتر از آن بندری تجاری نیز به شمار می‌رود، چرا که در واقع بندر صحرای بزرگ آفریقا است. بندری که به کشورهای فاقد دسترسی به دریا اجازه می‌دهد از سکوی تجاری و مبادلاتی فوق‌العاده مهمی بهر‌ه‌مند شوند.»
