[ad_1]
«صفر بیست و یک» سریالی در نقد اجتماعی به ویژه در ارتباط با معضلات و چالشهای اقتصادی است، اما فیلمنامه به شدت ضعیف سریال در کنار بازیهای معمولی آن نتوانست انتظار مخاطب را برآورده کند.
داستان سریال روایت زندگی جلال سیف و مازیار راسخ رفقای قدیمی هست که دو خواهر نگار عابدی و رویا میرعلمی همسرانشان هستند و در طول داستان برای این دو خانواده انواع و اقسام اتفاقات میافتد..
جواد رضویان و سیامک انصاری که از بازیگران ثابت مجموعههای کمدی مهران مدیری بودند، این بار به طور مشترک کارگردانی این مجموعه را بر عهده گرفتهاند. شوخیهای تکراری سریال، در کنار استفاده از فلاشبک و بازسازی دهه ۶۰ تا کنایههای سیاسی و اقتصادی سریال هم نتوانست برای ارائه کردن چیزی جدیدی داشته باشد.
نویسنده سریال در گفتگو با ایسنا دلیل اینکه این سریال برخی را راضی نکرده اینگونه بیان میکند: تصوری از آقایان انصاری و رضویان در اذهان عمومی است که باعث شده مردم از آنها انتظار کمدیهای صرف را داشته باشند. اما از اول هدف ما کار کمدی درام و کمدی موقعیت بوده است. کمدیهایی که در این سالها مردم دیدهاند به این شکل بوده که کار دائما روی موجی از خنده و کمدی سوار بوده است، اما ما سعی کردیم داستان در کنار خط کلی دو شخصیت اصلی داستان که یکی به دنبال مقام و یکی به دنبال مسائل مالی است داستانکهایی داشته باشیم. انتظاراتی که مخاطب از این سریال دارد ناشی از الگوی شکل گرفته در ذهنش است. ما فضا را رئال تعریف کردیم و در فضای رئال مبنا بر خنداندن مخاطب نیست.
شروع حواشی «صفر بیست و یک» از قسمت دوم پخشش بود آنجا که خواننده تیتراژ سریال میلاد کیانی در چند سکانس نقشآفرینی کرد، روزنامه صبا در این باره نوشت: این موضوع را به ذهن متبادر میکند که این صحنهها به طور ویژه برای این خواننده نوشته شده است تا او از طریق این سریال و روی آنتن به معرفی و تبلیغ خود بپردازد.
اما ماجرای وقتی جالبتر میشود که تیتراژ پایانی سریال کپی کاملی از یک آهنگ معروف هندی به نام «دلبر دلبر» است که روی آهنگ آن ترانهای به زبان فارسی سروده شده است. جالب این که کاربران زیادی در صفحه میلاد کیانی به این اقدام اعتراض کرده و در واکنش به صحبت این خواننده که گفته قسمتی از این آهنگ مربوط به یک آهنگ هندی است، نوشتهاند: «قسمتی از آهنگ نه، همهاش شبیه آهنگ هندی است.»
طهماسب صلحجو در نقد سریال در روزنامه جام جم نوشت: یک سریال در ابتدا باید توجه مخاطب را جلب کند، «صفر بیست و یک» تاکنون برای من چنین نبودهاست. در فیلمنامه یکسری اتفاقات وجود دارد که اصلا به همدیگر ربط پیدا نمیکند، اساسا نمیتوان ارتباط میان این رخدادها را درک کرد و توالی سکانسها را متوجه شد. بیننده سر و ته ماجراها را نمیفهمد و به قول معروف متوجه نمیشود کی به کیه و چی به چیه!
«صفر بیست و یک» مشکل اساسی در ساختار و فرم دارد و اصلا نمیتواند قصهاش را به درستی روایت کند. طنز آن هم لبخند به لب نمیآورد و گویی فقط عوامل سریال را میخنداند. اینها یک مجموعه به هم متصل است که باید با یکدیگر هارمونی و هماهنگی داشتهباشد. وقتی سریال نمیتواند داستانش را روایت کند، دیگر بازی ارزشی ندارد. در «صفر بیست و یک» همه چیز شبیه شوخی است و گویا کرونا بر کیفیت کار تاثیر سوءگذاشتهاست.
جبار آذین در نقدی درباره بازیهای سریال در جام جم نیز چنین نوشت: ما از بازیگرانی که در این سریال هستند بازیهای بهتری هم در آثار تلویزیونی و گاه سینمایی دیدهایم، اما «صفر بیست و یک» در حد تواناییها و استعداد آنها بازی شاخصی ندارد در حالی که میتوانستند با هدایت درست بازیگران و گزینش مناسب برای شخصیتهای سریال بازیهای خوبی بگیرند، اما این اتفاق نیفتاده و رضویان و انصاری هم بازیهای ممتازی در این مجموعه ندارند.
در زمینه فیلمنامه موضوعات بسیار پیش پا افتاده است و در آنها یک نگاه کاملا گذرا و باری به هر جهت به بعضی از مسائل رخ داده که نه در داستانسازی جا افتاده و نه توانسته بهعنوان فیلمنامه یک اثر قوی و محکم از منظر شخصیتپردازی و دراماتیک عمل کند، همه اینها دست به دست هم دادند که سریالی شکل بگیرد که کارگردانی آن هم نتوانسته برای جذب مخاطب دست به اقدامهای مناسب، پردازش بصری اصولی و… بزند.
مجموعه «صفر بیست و یک» که قرار بود یک اثر کمدی باشد و در این روزهای سخت مردم را بخنداند، اما آنطور که باید از آب درنیامده و سریالی سطحی و حوصله سر بر است. سریالی که بعد از پخش چندین قسمت از آن با انتقادهای فراوانی مواجه شده است.
«صفر بیست و یک» به تهیهکنندگی مهدی فرجی، کارگردانی مشترک جواد رضویان و سیامک انصاری که در این سریال به عنوان نقش اصلی هم حضور دارند و بازی امیرحسین رستمی، نگار عابدی، سیاوش طهمورث، سروش جمشیدی، رؤیا میر علمی، علیرضا استادی، آزیتا ترکاشوند، مریم شیرازی، افشین آقایی و پادینا کیانی، هر شب ساعت ۲۰:۳۰ از شبکه سه سیما پخش میشود.