غلامرضا موسوی تهیهکننده سینما معتقد است اگر اصناف با دقت و کنترل بیشتری روی برخی مسائل نظارت کنند میتوان امیدوار بود که پولشویی اتفاق نیفتد. او همچنین میگوید دستمزدهای نامتعارف به بازیگران راهی برای تمیز کردن پولهای آلوده برخی سرمایهگذاران است.
چند سالی است که در سینمای ایران حرف از پولهای کثیفی است که بدون اینکه منبع مشخص و معینی داشته باشند وارد سینما میشوند و به عنوان سرمایه در فیلمها و یا برخی سریالهای شبکه نمایش خانگی مورد استفاده قرار میگیرند. تا به حال چند برنامه تلویزیونی با این موضوع روی آنتن رفته اما اوضاع همچنان تغییری نکرده و چه بسا که در آشفته بازار سینما این سرمایههای نامشخص روز به روز نیز بیشتر به کارها تزریق میشوند. غلامرضا موسوی تهیهکننده باسابقه سینما توضیحاتی در این باره داده است.
موسوی درباره پولهایی که با منشا نامشخص وارد سینما میشوند و به عنوان سرمایه در برخی فیلمهای سینمایی مورد استفاده قرار میگیرند به خبرآنلاین گفت: «چند سال پیش من متوجه شدم که کسانی به اسم سرمایهگذار سعی میکنند وارد سینما و بعدها شبکه نمایش خانگی شوند و از روشهایی که دارند مشخص است که نیت و قصد کار فرهنگی ندارند. اساسا به قد و قوارهشان این حرفها نمیآید. طبیعتا کارهایی را هم سرمایهگذاری میکنند برگشت ندارد. بنابراین اینکه قربت الی الله بخواهند کار کنند و خروجیهای فرهنگی داشته باشند بعید است، به همین جهت از همان ابتدا شاخکهای من به من ندا داد که به نظر میرسد اینها پولهای ناسالمی دارند و از طریق آوردن به سینما یا برخی سریالهای نمایش خانگی قصد به اصطلاح پولشویی دارند که آن را تطهیر کنند و بیرون ببرند. بعدها مشخص شد که این قصه متاسفانه درست است. نتایجی را که در برخی از فیلمها و سریالهای نمایش خانگی دیدیم نشان داد که این حضرات با همین نیت آمدند و در حقیقت سعی دارند با مطرح کردن خودشان، با عکس گرفتن با برخی از هنرمندان سینما و با انتشار آن عکسها و با چکهایی که به نام آن هنرمندان صادر میکنند پولی را که مشخص نیست از چه مراکزی و بابت چه چیزی به دست آوردند به نوعی تطهیر کنند.»
او همچنین درباره بالا رفتن هزینههای تولید فیلم میگوید: «طبیعتا این افراد چون اساسا کار فرهنگی و اقتصادی نمیکنند میتواند باعث این اتفاق هم شود. ضمن اینکه پولی را هم که به دست آوردهاند معمولا برایش زحمت معمول را نکشیدهاند، یعنی این پول با عرق جبین و کد یمین به دست نیامده است. طبیعی است برای اینکه بتوانند عکسهای ۶ در ۸ با هنرمندان بگیرند و بعد بتوانند با آن به اهدافی که درباره تکثیر کردن پولهایشان دارند دست پیدا کنند هیچ حساب و کتابی برای خرج کردن ندارند و برایشان هم اساسا این مسائل مهم نیست. اصلا این افراد نگاه اقتصادی ندارند، بنابراین یکی از مشکلاتی هم که ایجاد میکنند این است که مسائل اقتصادی ما را دچا رمشکل میکنند. دستمزدها را بالا و پایین میکنند، هزینه تولید فیلمها را افزایش میدهند و با مسائلی از این قبیل اقتصاد سینما را دچار تلاطم میکنند.»
موسوی در ادامه اضافه کرد: « وقتی یک فیلم در حال ساخته شدن است، بازیگری که دستمزدش ایکس هست، برای چند روز به جای دو ماهی که باید سر یک پروژه باشد به او سه برابر دستمزدش پول میدهند شما فکر میکنید مشکلی به وجود نمیآید؟ من عدد را به صورت فرضی میگویم و مثالی میزنم، فکر کنید دستمزد بازیگر برای بازی در یک فیلم ۱۰۰ میلیون تومان است، برای فیلمی که دو ماه به طول میانجامد. آدمهایی میآیند و به این بازیگر برای ۵ روز کار و نه دو ماه سه برابر یعنی مثلا ۳۰۰ میلیون تومان میدهند. به نظرتان پشت این قضیه چه اتفاقی میتواند باشد؟ ذهن من جز اینکه پولشویی میشود به مسئله دیگری نمیرسد. من فکر میکنم بازیگری هم که به جای دو ماه در عرض ۵ روز سه برابر دستمزد واقعیاش را میگیرد دچار مشکل ذهنی خواهد شد. آدمهای کمی هستند که بتوانند متوجه شوند پشت قضیه چیست و پولشان را بگیرند و در کار رفتار منطقی داشته باشند.»
این تهیه کننده درباره بازیگرانی که با پول وارد سینما میشوند خاطر نشان کرد: «این قصه با پولشویی متفاوت است، بازیگران حرفهای نیازی به آوردن پول برای بازی ندارند. آن افرادی که شما میگویید در حقیقت افرادی هستند که سرمایه یک فیلم را به هر طریقی میپردازند، حتی شاید از پدر و مادر یا دوستشان بگیرند. این مسئله هم به گمان من اقدامی غیرقابل قبول است، اینکه کسی بخواهد با پول وارد عرصه بازیگری در سینما شود. این اقدام هم قابل قبول نیست اما با موضوع پولشویی هم قابل مقایسه نیست. پولشویی در سینما یا هر عرصه دیگری پولهای نامشخصی است که وارد کار میشوند. پولهایی که میتواند رانت باشد، سرقت باشد، قاچاق و کلاهبرداری یا اختلاس باشد و منشاء سالمی ندارد اما پولی که یک بازیگر به کار میاورد احتمال دارد منشا سالمی داشته باشد. منطقا درست نیست اما کار غیر قانونی هم نیست. پولشویی اما از آنجاییکه تطهیر پول است و منشاء آن نیز مشخص نیست طبیعتا سالم نیست چون طرف فقط خواسته داشتن این پول را به هر طریقی که شده توجیه کند. اگر در این بحث هم آقازادهای وارد شود و پول پدرش را وارد کند مثلا از تجارتخانه پدرش سرمایه بیاورد باز هم پولشویی حساب نمیشود، فقط میشود گفت که در اثر ناآگاهی و بیاطلاعی قیمتها و اقتصاد سینما را دچار مسئله و مشکل کرده است.»
موسوی درباره بحث پولشویی در سینماها توضیح میدهد: « قطعامیشود، به گمان من وقتی اصناف فعال باشند و در مقابل هر اتفاقی که میافتد باهوش عمل کنند، کمیتههای انضباطی منطق داشته باشند طبیعتا به نتیجه میرسند. البته وقتی بعضی از اصناف خودشان از دولت پول گرفتند و حالا دارند خرج میکنند نمیتوان خیلی رویشان حساب کرد. اما در نهایت نظارت اصناف، شورایعالی تهیهکنندگان و دیگر نهادهای مرتبط هستند که میتوانند به این دست مسائل پایان دهند. اما برخی اوقات آنها هم درگیر مسائل دیگری میشوند که این قضایا یادشان میرود.»