سایت تابع قوانین جاری کشور می باشد و در صورت درخواست مطلبی حذف خواهد شد سایت تابع قوانین جاری کشور می باشد و در صورت درخواست مطلبی حذف خواهد شد
مجله سینمایینقد و بررسی فیلم

نقد و بررسی فیلم Isn’t It Romantic: کمدی رمانتیکی خوب با درخشش ربل ویلسون

اگرچه ژانر کمدی رمانتیک امروزه تحت تاثیر تجدید حیات قرار گرفته، دوران اوجش دهه ۸۰ و ۹۰ میلادی بود که پس از آن ایده های داستانی این ژانر خیلی قابل پیش بینی شد و این ژانر وارد دوران افولی شد، مخصوصا وقتی استودیوها ساخت فیلم هایی با بودجه ی متوسط که به خاطر حضور ستارگان در باکس آفیس به موفقیت می رسیدند را رها کردند. اگرچه ایده های داستانی این ژانر خیلی راحت قابل پیش بینی هستند، اما تاد استراوس شولسون (Todd Strauss-Schulson) کارگردان فیلم با این ایده های داستانی شوخی های جالبی می کند و در عین حال به ژانر کمدی رمانتیک احترام می گذارد. فیلم جدیدش Isn’t It Romantic (آیا این رمانتیک نیست) حین شوخی با ژانر کمدی رمانتیک عشق و علاقه ای به این ژانر نشان می دهد که فقط طرفداران پروپا قرص این ژانر آن علاقه را از خود نشان می دهند. Isn’t It Romantic فیلمی لذتبخش از ابتدا تا انتها، در عین پیدا کردن رویکردی جدید به این ژانر موفق می شود سرگرم کننده و بامزه باقی بماند.

ناتالی (با بازی ربل ویلسون (Rebel Wilson)) زندگی آرام و خسته کننده ای دارد جایی که او این اعتماد به نفس را ندارد تا شغلش به عنوان طراح را ترقی دهد یا حتی به ابراز علاقه های دوست و همکارش جاش (با بازی آدام دیواین (Adam Devine)) توجه کند. او همچنین از فیلم های کمدی رمانتیک متنفر است، و آن ها را داستانی ساختگی و منفی باف به حساب می آورد. وقتی ناتالی در یک ایستگاه قطار مورد سرقت قرار می گیرد و به سرش ضربه می خورد، در داستانی کمدی رمانتیک به هوش می آید جایی که همه چیز زیبا، رنگارنگ و با رده سنی PG-13 است. ناتالی متوجه می شود برای بیدار شدن از این رویا باید باعث شود رئیس جذابش بلیک (با بازی لیام همسورث (Liam Hemsworth)) عاشق او شود، آن هم در حالی که باید مسیر تمام داستان های کمدی رمانتیک را طی کند.

 

برای کسانی که با ژانر کمدی رمانتیک آشنا نیستند، در بخش اول فیلم به نوعی یک صحنه ی آموزشی وجود دارد که در آن ناتالی علیه داستان های کمدی رمانتیک داد و بیداد می کند تا بینندگانی که با این ژانر آشنا نیستند وقتی این مشکلات در دنیای کمدی رمانتیک ناتالی سر راه او سبز می شوند در جریان قضایا باشند. اگرچه این سکانس آموزشی درست اجرا نمی شود، اما حداقل نشان می دهد چرا ناتالی اینقدر از این ژانر متنفر است. این قضیه او را به بهترین گزینه برای حضور در یک داستان کمدی رمانتیک تبدیل می کند تا عیب ها و قابل پیش بینی بودن این ژانر را حین استفاده از همان عیب ها نشان دهد. این فیلم آنقدر روی ارجاعاتش تاکید نمی کند تا مثل یک تقلید مستقیم به نظر بیاید و هویت خودش را از دست بدهد.

چیزی که استراوس شولسون با Isn’t It Romantic انجام می دهد شباهت زیادی با کاری که او با فیلم The Final Girls (دختران نهایی) با ژانر اسلشر کرد دارد. نمی توان فیلمی مثل Isn’t It Romantic و The Final Girls بسازید و از این ژانرها قدردانی نکنید. Isn’t It Romantic یک تقلید کامل نیست. این فیلم مثل They Came Together ساخته ی دیوید وین نیست، که مسائل کمدی رمانتیکش را خیلی رک و راست بیان می کرد. Isn’t It Romantic در واقع فیلمی بامزه است که سعی می کند ارزش کمدی رمانتیک را بالا ببرد نه اینکه ارزش آن را پایین آورد، اما سعی می کند از قوانین این ژانر به شکل بهتری استفاده کند. آیا مردی که بهترین دوست یک زن است و با مردها رابطه دارد می تواند به جای اینکه خدمتکار آن زن باشد یک انسان متمایز باشد؟ آیا شخصیت اصلی می تواند به دنبال چیزی بیشتر از عشق یک مرد باشد؟ Isn’t It Romantic با تمام جنبه های کمدی رمانتیک شوخی می کند، اما بیشتر تمرکزش روی زیرداستان و عملکرد آن است.

ویلسون بازی خیلی خوبی در نقش اصلی دارد و می داند چطور با استعارات این ژانر شوخی کند در حالی که جنبه های آزاردهنده ی کمدی رمانتیک را مورد انتقاد قرار می دهد. سخت است شخص دیگری را به جای ویلسون در این نقش در نظر بگیریم چون به اعتراف خودش، کسی با فیزیک بدنی او کمتر برای نقش اصلی چنین فیلم هایی انتخاب می شود. اگرچه استعداد طنز اوست که باعث می شود این نقش خیلی خوب و موفق دیده شود. اگر در این فیلم از بازیگر زنی استفاده می شد که قبلا نقش اصلی چنین فیلم هایی را بازی کرده بود، به نظر می آمد فیلم از تمام توانش استفاده نمی کند. اما این فیلم با حضور ربل ویلسون در نقش اصلی، به آن چیزی که می خواهد می رسد، آن هم با حضور بازیگر نقش اصلی‌ای که هنوز حس شوخ طبعی و طنازی خودش را دارد و هر زمان لازم باشد از این قابلیتش بهره می برد.

من از تماشای Isn’t It Romantic خیلی لذت بردم و اصلا به نظر نمی آمد این فیلم می خواهد خودش را از این ژانر جدا کند، بلکه بیشتر قصد دارد این ژانر را به منظور خنداندن مخاطب بازسازی کند و برخی از معایب ژانر را نیز برطرف کند. نمی دانم برای کسانی که طرفدار ژانر کمدی رمانتیک نیستند این فیلم موردتوجه قرار می گیرد یا نه، اما این فیلم به عنوان یک کمدی رمانتیک خیلی لذتبخش و تماشایی است.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

دکمه بازگشت به بالا