اثرات واقعی کلاژن روی پوست و پیری
کلاژن بخشی از رژیم زیبایی زنان در طول قرنها به ویژه در چین بوده است. مردم بر این باور بودند
که خوردن
پروتئین ماهی و قسمتهایی از حیوانات مانند پای خوک، باله کوسه و پوست خر می تواند پوست را نرمتر
کند و اثرات پیری را کاهش دهد.
آمریکایی های بیشتری نیز متوجه اثرات کلاژن شده اند. طی سالهای گذشته بسیاری از شرکتها ، اشکال
جدیدی از این محصول را معرفی کردند از تزریقی گرفته تا کلاژن خوراکی.
طبق تحقیقات با توجه به رشد روز افزون این محصولات در بازار و شواهدی از فواید سلامتی آن ، در سال 2020
انتظار می رود مصرف کنندگان در ایالات متحده آمریکا ، 293 میلیون دلار برای کلاژن هزینه کنند.
تخمین زده شده است که در سراسر جهان ، بازار کلاژن تا سال 2025 ممکن است به 6.5 میلیارد دلار برسد.
اما برخی از کارشناسان درباره استفاده روز افزون از محصولات حیوانی ابراز نگرانی کردند.
مارک مواید مدیر برنامه های مکمل و جایگزین در مرکز پزشکی دانشگاه میشیگان ، گفت :
این قطعاً در بین سه کالای برتر است که مردم از من سوال می کنند و من معتقدم که این امر در برخی
حوزه های مختلف پزشکی نوید بخش است. این یکی از جنجالی ترین هاست.
ویتنی بو متخصص پوست در نیویورک می گوید : کلاژن مانند چسبی که بدن را در کنار یکدیگر نگه می دارد
عمل می کند. بدن در افرادی که در اواسط دهه دوم زندگی شان هستند هر سال 1 در صد از کلاژن خود
را از دست می دهد و در 5 سال اول یائسگی این مقدار به 30 درصد می رسد.
ممکن است افراد در صورت مصرف اثرات کلاژن را ببینند . مطالعات نشان می دهد که پروتئین حیوانی زمان
تزریق یا استفاده روی پوست ، به خوبی جذب نمی شود.
بوو نویسنده کتاب ” زیبایی از پوست کثیف ” گفت :
در چند سال گذشته مطالعات چشمگیری وجود داشته که نشان می دهد کلاژن قابل هضم ، در واقع می تواند
روی ظاهر پوست تاثیر گذار باشد.
یک تحقیق در سال 2014 نشان داد که زنانی که روزانه به مدت 8 هفته ، 2.5 یا 3 گرم کلاژن مصرف می کردند
حتی در سنین 35 تا 55 سالگی دارای خاصیت ارتجاعی پوست بودند. یک مطالعه دیگر نشان داد مصرف حداقل
1 گرم مکمل کلاژن بدست آمده از مرغ ، می تواند به کاهش 76 درصدی خشکی پوست و 12 درصد چروکهای
قابل مشاهده ، کمک کند.
بررسی 8 مطالعه در سال 2019 نشان داد که استفاده کوتاه مدت و طولانی مدت از مکمل های کلاژن خوراکی
باعث بهبود زخمها و کند شدن روند پیری پوست می شود.
موید گفت : ما درباره ماهی ها، مرغ ، خوک و گاو صحبت می کنیم که مانند اسفنجی دربرابر آلاینده ها و فلزات
سنگین عمل می کنند.
متخصصان پوست و مصرف کنندگان با نگرانی روبرو بودند ، آنها گفتند که سم ها، پوستها ، استخوانها و
بافتهای عصبی به ویژه از گاوها ممکن است بیماریهایی را به انسان منتقل کنند. مانند bovine spongiform
encephalopathy که به عنوان جنون گاوی شناخته شده است.