طبق مطالعات جدید، یک پنه آرابیاتای خوشمزه ممکنه فوایدی بیش از گذاشتن یک لبخند

روی چهره تان داشته باشد.

سالهاست که فلفل چیلی به دلیل داشتن خواص درمانی مورد استقبال قرار گرفته است و اکنون نیز

محققان دریافته اند که خوردن  فلفل قرمز چیلی به طور مرتب خطر مرگ ناشی از بیماری های قلبی و

سکته را کاهش دهد.

این مطالعه که در ایتالیا انجام شده است، جاییکه چیلی یک ماده اولیه معمول است، این مطالعه خطر مرگ بین

23000 نفر را مقایسه کرد، برخی از آنان فلفل قرمز میخوردند و برخی دیگر خیر.

وضعیت سلامتی این شرکت کنندگان و عادات غذایی آنها بیش از هشت سلا مورد بررسی قرار داشت و محققان دریافتند

خطر مرگ ناشی از حمله قلبی در بین افرادی که حداقل چهار بار درهفته فلفل قرمز میخورند، 40% کمتر است.

بر اساس نتایج منتشر شده روز دوشنبه در مجله دانشکده امریکایی قلب و عروق، مرگ ناشی از سکته مغزی بیشتر از

نصف شده است.

نویسنده اصلی این مقاله Marialaura Bonaccio، * اپیدمیولوژیستِ ( همه گیر شناس ) انستیتو عصب شناسی

مدیترانه ( (Neuromed )، گفت:

حقیقت جالب محفاظت از افراد در برابر خطر مرگ و میر، نوع رژیم غذایی

سرخودی بود که افراد از آن پیروی میکردند.

به عبارت دیگه فردی میتونه از رژیم غذایی سالم مدیترانه ای پیروی کنه، فردی

دیگه میتونه غذاهای سالم کمتری بخوره، ولی برای همه آنها فلفل قرمز خاصیت

محافظتی داشته.

این تحقیق از داده های تحقیق Moli-Sani، استفاده کرده است که حدود 25000 شرکت کننده از منطقه

Molise، واقع در جنوب ایتالیا دارد.

Licia Iacoviello، مدیر بخش اپیدمولوژی و پیشگیریِ Neuromed و استاد دانشگاه Insubria در Varese

توضبح داد خواص مفید فلفل قرمز از طریق فرهنگ غذایی ایتالیایی منتقل شده است.

Iacoviello، گفت:

و هم اکنون همانطور که قبلا در چین و ایالات متحده مشاهده شده بود، گونه های

مختلف گیاه فلفل دلمه ای، اگرچه به روش های مختلفی در سراسر جهان مصرف

میشوند، اما میتونند کاری محافظتی برای سلامتی ما انجام دهند.

این تیم در حال حاضر قصد دارد مکانیسم های بیوشیمیایی را که باعث بهبود سلامتی ما می شوند، بررسی کند.

کارشناسان خارجی  نیز ضمن اشاره به برخی محدودیت ها، این مطالعه را ستودند.

Duane Mellor، متخصص تغذیه و دبیر ارشد دانشکده پزشکی آستون در انگلستان، گفت این مقاله جالب است

اما ارتباطی مبنی بر علت بین مصرف فلفل قرمز و فواید سلامتی نیست.

Mellor، گفت، اثر مثبت مصرف فلفل قرمز مشاهده شده در این تحقیق را می توان به نحوه استفاده فلفل در یک رژیم

غذایی کلی نسبت داد. وی در این باره گفت:

باور کردنیه افرادی که فلفل قرمز استفاده میکنن، همانطور که داده نشان میدهد

از گیاهان و ادویه های بیشتری نیز استفاده میکنند و به همین دلیل احتمالا بیشتر

از غذاهای تازه از جمله سبزیجات مصرف می کنند.

بنابراین گرچه فلفل قرمز میتواند دستورالعمل غذا و وعده های غذایی ما را

خوشمزه تر کند، اما تاثیر مستقیم آن کم است و بیشتر به نظر میرسد خوردن

غذاهای سالم دیگر را لذت بخش تر میکند، همین!

Ian Johnson، یک محقق تغذیه در موسسه Quadram Bioscience، واقع در نورویچ انگلستان

” این تحقیقات مشاهده ای با کیفیت بالا ” را به خاطر ” روش های قوی ” که داشت را ستود.

با این حال ، وی همچنین خاطرنشان کرد که هیچ مکانیسمی برای اثر محافظتی مشخص نشده است و همچنین

دانشمندان چیزی مبنی بر اینکه خوردن فلفل بیشتر مزایای سلامتی بیشتری را به همراه دارد، نیافته اند.

Johnson، گفت:

این نوع رابطه نشان می دهد که فلفل قرمز ممکن است نشانه ای برای برخی

دیگر از عوامل رژیم غذایی یا شیوه زندگی باشد که به آن توجه نشده است، اما 

اگر منصف باشیم، این نوع عدم اطمینان معمولاً در مطالعات اپیدمیولوژیک وجود دارد

و نویسندگان این موضوع را تأیید می کنند.

* اپیدمیولوژیست

همه‌گیرشناسی یا اِپیدمیولوژی  (epidemiology) مطالعه نحوه انتشار بیماری ها و عوامل بیماری‌زا، توزیع بیماری‌ها

در زمان‌ها، مکان‌ها، نژادها یا فرهنگ‌های خاص یا هر عاملی که به سلامت مربوط باشد، است. این اصطلاح ابتدا به مفهوم

«علم بررسی همه‌گیری بیماری‌های عفونی» به کار برده شد ولی امروزه با پیشرفت تمام علوم و از جمله علم پزشکی و کنترل

بسیاری از همه‌گیری‌ها و تحولات اپیدمیولوژیک علل بیماری‌ها (تغییر علل اصلی مرگ و میر از بیماری واگیردار به بیماری مزمن)

دامنه آن وسعت بیشتری پیدا کرده‌است، به مفهوم «علم بررسی انتشار و عللعلل بیماری ها» تلقی می‌گردد.

از نظر لغوی کلمه Epi به معنی روی، کلمه Demos به معنی مردم و کلمه Logus به معنی بررسی و شناخت بوده که معنی

لغوی این اصطلاح عبارت است از «شناخت آنچه بر مردم می‌گذرد» و اگرچه وضعیت بهداشت و پزشکی جامعه مدنظر باشد ولی

با اقتصاد، جامعه شناسی، فرهنگ، مذهب و… ارتباط بسیار نزدیکی دارد؛ چرا که در پزشکی بالینی به مفهوم مطب داری آن بیشتر

خود فرد و بیماری او مد نظر است اما در همه‌گیرشناسی، بیشتر توجه به گروه و جامعه است و همه‌گیرشناسی بالینی به هردو جنبه

توجه دارد. فردی که در این زمینه تخصص و تبحر دارد را همه‌گیرشناس (Epidemiologist) می‌نامند.

اپیدمیولوژی اساس بسیاری از تحقیقات و یافته‌های پزشکی است. در این روش که مطالعات اپیدمیولوژیک نامیده می‌شود،

بروز و شیوع یک بیماری با عوامل خطر یا اصطلاحاً ریسک فاکتورها مرتبط می‌شود و با تلاش برای کاهش عوامل خطری که ارتباط

آن‌ها اثبات شده‌است، بار بیماری‌ها کنترل می‌شود. اپیدمیولوژی همچنین در فرایند تشخیص با تمرکز بر میزان شیوع بیماری‌ها

در مناطق مختلف، احتمال خطاهای تشخیص را کاهش می‌دهد.