چیک ونرا ، بازیگر پیشکسوت صحنه و تلویزیون ،به علت سرطان در خانه اش در بوربانک ، کالیفرنیا درگذشت.
Deadline گزارش داد ، مرگ چیک ونرا 74 ساله توسط دخترش ، نیکی ونرا تأیید شد.
این بازیگر ، خواننده و رقصنده با استعداد در تقریباً پنج دهه فعالیتش در هالیوود در برادوی ، در فیلم ها ، سریال های تلویزیونی و انیمیشن ها بازی کرد.
ونرا بیشتر به خاطر صحنه رقص دیسکو در بالای ماشین های پارک شده در فیلم دهه 70 “Thank God It’s Friday,” معروف شد.
و همچنین نقش مکرر او در نقش انریکه / په په در برنامه طنز شبکه NBC “دختران طلایی” که در کنار Bea Arthur ، Betty White ، Rue McClanahan و Estelle Getty بازی می کند.
چیک نیویورکی تبار متولد فرانسیس ونرا است و بعد از اتمام دبیرستان برای ادامه بازیگری به کالیفرنیا نقل مکان کرد. او تحصیلاتش را در سالن نمایش پاسادنا شروع کرد و بعد از مدت کوتاهی حضور در ارتش ، دوباره به کشور بازگشت و در کلوپ های شبانه و در تور Parade با دیزنی به اجرای برنامه پرداخت.
در سال 1973 ، این بازیگر تازه کار در تولید تور ملی نمایش موزیکال جذاب Grease در برادوی انتخاب شد.
او به زودی به تلویزیون راه یافت و در آنجا کارش را با نقش ها یی در طول دهه 1970 ادامه داد ، از جمله “لوکاس تانر” دیوید هارتمن ، “بارتا” رابرت بلیک و “شوالیه آبی” جورج کندی ، و آخرین نقش تلویزیونی اش در سریال کمیک DC “شوک استاتیک” سال 2004 بود.
او در طول 30 سال فعالیتش در سینما و تلویزیون در کنار بزرگانی از جمله دونا سامر و دبرا وینگر در “Thank God It’s Friday” برنده اسکار 1978، ریچارد گیر در حماسه عاشقانه “Yanks” جنگ جهانی دوم 1979 و رابرت ردفورد در سال 1988 درام کمدی Milagro Beanfield” بازی کرد.
در سال 2005 ، این بازیگر پیشکسوت در آخرین فیلم مستقلش ، “Glass Trap” ، با شمایل های فرقه C. Thomas Howell و Stella Stevens ظاهر شد.
او همچنین، صداپیشگی شخصیت هایی را برای “Animaniacs” ، “Batman Beyond” ، “The Real Adventures of Jonny Quest” و “Pinky and the Brain” انجام داده است.
ونرا بعد از بازنشستگی از تلویزیون ، از استعدادهایش در زمینه تأسیس و تدریس در گروه تئاتر و فیلم سینمایی Los Angeles ’Renegade در سال 2009 استفاده کرد. بازمانده های او دخترش و همسرش سوزان ونرا هستند.
