گفتگوی جنجالی ویدا جوان درباره زندگی و عشقش

امروز گفتگویی از خانم ویدا جوان را برای شما نقل می‌کنیم، بازیگری که با سریال زمانه معروف شد و با بازی خوب اش در سریال ماه و پلنگ نظرات مثبت رابه سمت خودش انعکاس داد. او هنرمند خوش برخوردی است که تسلط زیادی روی دانش بازیگری و البته نگاه حساب شده ای به زندگی و کارش دارد، بیشتر از سنش از بازیگری می‌داند و البته از جمله هنرمندانی که حاضر نیست هیچ چیزی رابا عشق همیشگی اش، بازیگری عوض کند.

بازیگر شدن خانم ویدا جوان چطور اتفاق افتاد؟

– کار هنری و طراحی شخصی میکردم. آن زمان برای کاری که مدیریتش با آقای فرهاد ویلکیجی بود، نیاز داشتند طراحی برای بازیگران سینما لباس طراحی کند و ببرد همان ها را اجرا کند و بیاورد. این پروژه را پذیرفتم چون همسرم آقای تهرانی هم کار صحنه همان پروژه را پذیرفته بود. البته بازیگری را دوست نداشتم ولی همسرم میگفت همین پروژه فرصت خوبی است که تو محیط سینما را ببینی، شاید دوست داشتی و علاقه مند شدی.

کار لباس راکه انجام می دادم می رفتم پشت صحنه و بازی ها را نگاه میکردم و گاه به همسرم میگفتم: کاشکی فلانی این طور بازی می‌کرد. همسرم هم که این اظهارنظرهای مرا می شنید، دائم اصرار داشت به کلاس های آقای سمندریان بروم. دیدم هم سینما فضای خوبی است و هم خودم علاقه مند شدم.

این شد که نخستین بار در کارهای آقای مهرداد فرید به نام «از ما بهترون» و بعد در «گزارش یک جشن» آقای ابراهیم حاتمی کیا نقش های کوتاهی بازی کردم و دیدم فضا، فضایی است که دیگر نمیتوانم جای دیگری کار کنم و بعد از این دو فیلم هم به کلاس های آقای سمندریان رفتم.

حس نخستین بازی چطور بود؟

– «خنده» یک نابازیگر به معنای واقعی کلمه بودم. تا آن زمان جلوی دوربین نرفته بودم و اصلا از بازیگری خوشم نمی آمد. یک دختر آرتیست در حال طراحی لباس بودم. آن زمان یک نمایشگاه پارچه و لباس داشتم ودر حال طراحی برای آن بودم. اتفاقی با همسرم به دفتر آقای مهرداد فرید دعوت شدیم و قرار بودم همسرم برای کار صحبت کند. آقای فرید تهیه کننده و کارگردان سینما گفتند شما دو نفر زوج خوبی برای نقشی که ما درنظر داریم هستید.

هیچوقت یادم نمی‌رود، نخستین نمایی که جلوی دوربین رفتم در اتاق یک بیمارستان بود. رضا عطاران روی تخت خوابیده بودو من و همسرم بعنوان کسانی که با او تصادف کرده بودیم به دیدنش رفتیم. وارد اتاق که شدم مستقیم به دوربین نگاه کردم. بعد گفتم آقای فرید من دارم به دوربین نگاه منی کنم «خنده» یعنی حتی نمیدانستم کجا را باید نگاه کنم ولی این اشتباه همان یک‌بار بود. تجربه خیلی جالبی بود.

خب! خیلی اشتباه داشتم؛ چون هیچ چیزی به من یاد نداده بودند. از نظر حسی راضی بودم و میگفتند میتوانم از پس ازن کار بربیایم اما از نظر تکنیکی خیلی مشکل داشتم. بعد ازآن به سریال «زمانه» پیوستید و بازی تان در نقش نگار نخستین کاری بود که با آن به تلویزیون معرفی شدید. دغدغه نگار در آن سریال بیشتر نگه داشتن و حفظ خانواده بود؛ خانواده شلوغی که مسائل کوچک را در آن بزرگ میکردند و این ها باعث می شد نگار گاه خرابکاری کند.

چرا نگار تنها ادم آرام خانواده بودو سعی می‌کرد بحران های خانواده را حل، همه ی را آرام و از خانواده حمایت کند. خب او کم سن و سال بود. رشته روانشناسی می‌خواند و بهمین خاطر همن شروع به تحلیل و روانشناسی آدم ها کرده بودو هم میخواست آرامش خانواده را حفظ کند. این حامی بودن او مهم‌ترین بُعد شخصیت نگار بود که دوست داشتم. به نظرم او در ابتدای راهش بود اما سعی میکرد عاقل باشد و راه درست را انتخاب کند.

در سریال «شمعدونی» هم نقش سارا دختر بزرگ خانواده را بازی کردید؛ دکتر خیلی جوانی که دور و بری ها وی را جدی می‌گیرند. نقشی که به نظرم پخته و شخصیتی که دوست داشتنی است. چرا آدم های داستان شمعدونی، سارا را جدی نمیگرفتند؟

– اصلا حرف سارا همین است که خانواده او، سارا را آنقدر جدی نمی‌گیرند. جالب است بیننده ها به اشتباه فکر میکردند سارا دکتری قبول نشده، در حالیکه سارا دکتر بودو فقط تخصص قبول نشده بود. چون او بچه اول خانواده بود، از او توقع بیش از حد داشتند و وقتی نمی توانست توقعات سخت انها را برآورده کند، نه تنها سرخورده که تبدیل به دختری شده بود که اعتماد به نفس نداشت.

در سریال «پژمان» نقش هدیه، نامزد پژمان جمشیدی را بازی کردید. نقش دختر تازه به دوران رسیده ای که پژمان در شرایط بحرانی که دارد نمیتواند توقعات وی را برآورده کند. چطور توانستید خودتان رابه آن نقش نزدیک کنید؟

– خب! در بازیگری چند راه برای نزدیک شدن به هر نقشی وجوددارد؛ یکی ازآن راه ها استفاده از تجربه های شخصی و همچنین استفاده از نمونه های شبیه نقش در جامعه است. متاسفانه ازآن تیپ دخترها نمونه های زیادی در تهران دیده ام و اتفاقا یکی از دلایلی که پس از صحبت با آقای سروش صحت در خصوص بازی در آن نقش پذیرفتم به این دلیل بود که خودم از سطحی نگری برخی جوان ها نسبت به مسائل اقتصادی به جامعه رنج می بردم.

به نظرم به خاطر همین نوع نگاه سطحی و نادرست به کسب ثروت، معنای واقعی عشق از بین می‌رود. بعنوان هنرمند و یک انسان نگران بودم، چون می د یدم گاه انسانیت برای این افراد معنایی ندارد.

همسرتان، آقای تهرانی نقش زیادی در ورودتان به سینما داشتند، کارهای تان را دنبال و بازی تان را نقد میکنند؟

– خیلی. او خیلی به من لطف دارد. همیشه میگوید تو بازیگر با استعداد و خوبی هستی. یادم است نخستین بازی ام راکه دید گفت از تو خیلی بیشتر از این توقع دارم. به نظرم انتقاد خوب است؛ چون آدم با انتقاد رشد میکند و با تعریف درجا می‌زند ودر سطحی می‌ماند. او حسابی نقدم می‌کند.

عشق از نظر شما چیست و چه وقت شوریدگی پیدا میکند؟

– وقتی اصیل می‌شود شوریدگی به همراه می آورد و بعد عقل و منطق آدم را از کار می اندازد. عشق که می‌آید انسان دیگر حسابگر نیست. به گونه ای خودرا از تعلقات ارزیابی آمیز رها می‌کند و هر چیزی را برای بودن با معشوق می پذیرد.

بازیگر مورد علاقتان چه کسی است؟

– جک نیکلسون به نظرم نابغه است و همه ی وامدار او هستند. الیزابت تایلور هم بسیار درخشان است. آنقدر بازیگر خوب زیاد است که انتخاب یکی دوتا سخت است.

ورزش مورد علاقتان چیست؟

شنا، ورزش های رزمی و هر ورزشی که در آن بازی باشد. عضو تیم قوای جسمانی مدرسه بودم اما چون مشکل مفصل پیدا کردم گفتند ورزش سنگین نکن. مسابقات تنیس را دنبال میکنم و از ماریا شاراپووا خوشم می‌آید.

اهل سفر هم هستید؟

– پول و وقت آن باشد و پیش بیاید میروم، همه ی جای ایران زیباست. جزایر جنوب ایران را خیلی دوست دارم.

تهران چطور؟

– باوجود این‌که هم خودم و هم پدرم اهل تهران هستیم، اما تهران به خاطر شلوغی و ترافیک و شکل نادرست شهرسازی، شهر اذیت دهنده ای شده. باغ های شمال شهر را نابود کردند و جای آن ها برج ساختند. هر چقدر می‌گردم خاطرات کودکی ام را در محله های قدیمی پیدا کنم، نمیتوانم. بچه نارمک بودم. خانه های کودکی که به یاد دارم خانه های حیاط دار دو طبقه بود.

زمانی که پدربزرگم یک طبقه به خانه ما اضافه کرد، همه ی میگفتند آن خانه سه طبقه! مادرم که من را برای خرید به هفت حوض میبرد، هفت حوض خیلی فضای دوست داشتنی داشت. هیچوقت آن زیبایی ها را فراموش نمیکنم. میدان های بزرگ و سرسبز، آدم های آسان و خوشحال و بچه هایی که در کوچه ها با آرامش بازی میکردند.

ودر آخر

آخرین پست های ویدا جوان در شبکه اجتماعی اینستاگرام رابه همراه هم مرور می‌کنیم، با پارس ناز همراه باشید.

ویدا جوان: در چوبی و کهنه باغ رو که باز می کردم، عطر گل محمدی ذهنمو وا می داشت به رویا بافی و قدم هامو مستانه هل می داد به جلو.. دستام روی گلبرگ ها می رقصیدن و دلم می خندید.. هر سال مادرجون نفری یه شیشه گل محمدی خشک شده برای تزئین ماست و خیار برامون آماده می کرد و سوغات می فرستاد.. شیشه آخرو خوب یادمه، هنوز هم دارمش..

روزی که اون بته بزرگ گل محمدی که خدا می دونه چند سالش بود رو از ریشه درآوردن، انگار یه بندی از دلم پاره شد.. یه حسی برای همیشه گم شد، خاطره شد.. اما عطرش ، طعمش، رنگش و یادش هنوز بهم سر می زنه.. بعضی چیزا شایدم خیلی چیزا هیچوقت نمی میرن، نه اینکه تمام و کمال ولی ذره ای از خودشونو تو یه جایی از قلبمون در ذهنمون جا میذارن..

ویدا جوان: اکران ویژه هنرمندان فیلم سینمایی ناخواسته ساخته برزو نیک نژاد عزیز

ویدا جوان: بدون متن

ویدا جوان: بدون متن

ویدا جوان: بدون متن

ویدا جوان و همسرش،عکس های ویدا جوان و همسرش،پست های اینستاگرام ویدا جوان،اینستاگرام ویدا جوان

ویدا جوان از عشق، علایق و خاطراتش می‌گوید ،ویدا جوان،گفت و گو با ویدا جوان،عکس های ویدا جوان