نقد و بررسی سریال شوخی کردن (Kidding): بازگشت جیم کری (Jim Carrey) به تلویزیون
دفعه آخری که جیم کری (Jim Carrey) و میشل گوندری (Michel Gondry) با هم همکاری داشتند، یکی از بهترین آثار دوران حرفه ای خود یعنی فیلم «درخشش ابدی یک ذهن پاک» (Eternal Sunshine of the Spotless Mind) را خلق کردند، که به کری اجازه داد نقش آفرینی خودش را فراتر از شخصیت های خنده دارش ببرد، در حالی که به گوندری هم اجازه داد لحظات طنزی در این درام رویایی نیمه شفاف به وجود بیاورد. پس همکاری دوباره این دو نفر پس از ۱۵ سال در سریال «شوخی کردن» (Kidding) خیلی برای ما جذاب است.
«شوخی کردن» سریال درام کمدی جدید شبکه شوتایم (Showtime) ساخته Dave Holstein تهیه کننده سریال«علف» (Weeds)، درباره مجری یک برنامه کودک که می خواهد با وجود غم و اندوه در زندگی‌اش مثبت اندیش بماند. این سریال سعی می کند لحن عجیب و کوبنده ای که «درخشش ابدی یک ذهن پاک» را به یک اثر فوق العاده تبدیل کرد را به دست بیاورد؛ گاهی اوقات هم در این کار موفق می شود. اما در اغلب مواقع، «شوخی کردن» بین لحن و ایده های بی شمارش گیر می کند تا نتواند خودش به تنهایی یک اثر متمایز باشد. سریال بین قصه های کوتاه درباره اثرات بی پایان مهربانی و صحنه هایی مملو از افسردگی تلو تلو می خورد، گاهی عمدا و گاهی هم نه.
در قلب «شوخی کردن» شخصیت Jeff (ملقب به Mr. Pickles) را می بینیم. مهم نیست چه کار می کند یا با چه کسی دیدار می کند، او همیشه لبخندی به لب دارد، و سرش را به اندازه ای مناسب خم می کند و به مردم می گوید: “حال شما چطوره؟ شما مثل هیچکس نیستید. سر به سرت گذاشتم.” ۳۰ سال بازی در نقش Mr. Pickles در برنامه Puppet Time، او را به شخصیت محبوب همه‌ی بچه ها تبدیل کرده است. اما یک سال پس از اینکه یکی از پسران دوقلویش در یک تصادف رانندگی فوت می کند، بیش از پیش این احتمال وجود دارد که او زیر بار فشارهای عصبی کمر خم کند، چه قبول کند این فشارها وجود دارند یا خیر.
در ۲ قسمت ابتدایی سریال، متن تند و تیز Holstein و کارگردانی سوررئال گوندری روی فاصله‌ی زیاد بین خوش بینی Mr. Pickles و پوچی دنیای واقعی اطراف او تاکید می کند. همسر سابق Jeff یعنی Jill (با بازی جودی گریر (Judy Greer)) با چشمانی گریان در خانه ای که زمانی در آن به خوبی و خوشی زندگی می کردند پرسه می زند، و ناراحتی خودش را به صورت موجی از خشم رها می کند که Jeff هم خیلی به این کار توجهی ندارد. پسر زنده مانده آن ها، Will (با بازی Cole Allen) سرکشی برادرش را به ارث برده، و وقتی پدرش با شعبده سعی در سرگرم کردن او دارد، اصلا توجهی به او نمی کند و قلب پدرش را می شکند.
اما Jeff حتی نمی تواند برای در امان ماندن از این غم ها به برنامه Puppet Time پناه ببرد. مغز متفکر سازنده عروسک ها خواهر او Deirdre است، که او هم با مشکلات ایمانی خودش درگیر است. و پدرش، Seb با بازی فرانک لانگلا (Frank Langella)، تهیه کننده بی رحم و عملگرای برنامه Puppet Time است؛ او از اینکه Jeff مخاطبان را «دوستان» خطاب می کند و با بچه ها درباره مسائلی مثل مرگ صحبت می کند خوشش نمی آید.
همه در دنیاهای خودشان حول Jeff می چرخند. او هم سعی می کند با آن ها کنار بیاید، و اصرار می کند که مهربانی نوعی جادو است و بالاخره یک روز، آن ها هم این موضوع را متوجه می شوند. اما مشخص نیست آیا «شوخی کردن» واقعا معتقد است که Jeff با این کار روی زخم مردم نمک می پاشد یا به آن ها کمک می کند.
چند تلاش زودگذر برای نمایش این قضیه وجود دارد، مخصوصا وقتی Jill تلاش می کند به همسر سابقش بفهماند که بدبخت و بیچاره است. با وجود این تلاش های Greer اما «شوخی کردن» او را به صورت یک زن عوضی نشان می دهد که در حال قرار گذاشتن با یک مرد جدید است، و با این کار فقط می خواهد به Jeff صدمه بزند. همسر سابق تندخو اصلا مورد مناسبی برای سریال به منظور تکیه کردن داستان روی او نیست، اما حتی وقتی این کار را نمی کند، «شوخی کردن» باعث می شود Jill مانند یک کش به همان چیزی که در ابتدا بود تبدیل شود.
سریال پس از اینکه Holstein و گندری نویسندگی و کارگردانی را به افراد دیگر می سپارند تغییر موضوعی محسوسی را تجربه می کند. تلاش Jeff برای کاشت نجابت در دنیای سرد و تاریک به منظور اثبات سرکشی خودش مقابل محدودیت های Mr. Pickles به یکباره رها می شود. این بخش مهمی برای کاوش در این داستان است، اما هیچوقت ما را جذب نمی کند، و این مشکل برای همیشه با Mr. Pickles باقی می ماند.
کری در نقش Jeff خیلی خوب چالش های او بین شخصیت کارتونی و یک انسان مثل همه آدم های دیگر را به نمایش می گذارد. او هر موقع لازم باشد از یک بزرگسال که می خواهد مردم را به خنده وادارد به یک انسان ساده لوح شبیه بچه ها تبدیل می شود که وقتی یک خانم با او تماس نمی گیرد فکر می کند گوشی خودش خراب شده است.
طی ۴ قسمت ابتدایی «شوخی کردن» مشخص می شود سریال بیشتر به شخصیت Mr. Pickles بها می دهد تا خود Jeff، شوهر جداشده از همسر و پدر سوگواری که باید روحیه خوش بین خودش را سرکوب کند. و با وجود اینکه پدرش اصرار می کند که بین این دو تفاوت زیادی وجود دارد، اما متن داستان و نمایش کری خلاف این قضیه را نشان می دهند.
وقتی Jeff تلاش می کند سوگواری را کنار بگذارد، به مشکل برمی خورد. او بین آرمان گرایی عروسک رنگارنگ و محیط غمناک اطرافش گیر کرده است.
