سایت تابع قوانین جاری کشور می باشد و در صورت درخواست مطلبی حذف خواهد شد سایت تابع قوانین جاری کشور می باشد و در صورت درخواست مطلبی حذف خواهد شد
مجله سریال و تلویزیون

نقد و بررسی فصل دوم سریال مشت آهنین (Iron Fist): بازگشت با پیشرفتی متوسط

iron

فصل دوم سریال “مشت آهنین” (Iron Fist) دهمین همکاری مشترک مارول-نتفلیکس (MarvelNetflix) است، و نقدهایی که قبلا از آن سریال ها برای شما آماده کرده بودیم نیز خیلی شبیه این نقد بودند. فصل دوم “مشت آهنین” هم در همان دامی می افتد که همه سریال های مارولی شبکه نتفلیکس به آن دچار شده بودند، و خیلی لجبازانه هم قصد دارند این فرمول را تغییر ندهند (بیشتر از اینکه تعداد زیاد قسمت های هر فصل برای من مهم باشد، این نکته مهم است که این سریال ها چرا این قدر مایل هستند آن قسمت های اضافی را نگه دارند) یا اینکه به این مشکل بزرگ اذعان کنند. شاید این شبکه سازندگان را مجبور به ساخت این همه قسمت کند، اما راه های بهتری برای بهبود این قسمت ها وجود دارد. مثلا می توان این زمان اضافی را با داستان بیشتری پر کرد، یا از طولانی شدن سکانس ها جلوگیری کرد، یا موسیقی های جذاب و پویاتری به سریال اضافه کرد، یا مثلا اینکه کمی از واقع گرایی در سطح خیابانی کاسته شود تا بتوان از تماشای این ابرقهرمان ها لذت برد.

544

البته با این وجود فصل دوم “مشت آهنین” اصلاحاتی هم داشته (آن هم با حضور Raven Metzner شورانر جدید سریال) که به بهبود سریال کمک می کند. بگذارید واضح بگویم: فصل دوم “مشت آهنین” افتضاح نیست. فقط همین طوری که می بینید است. البته چیزهایی هم به منظور بهتر شدن تغییر کرده اند. Danny Rand (با بازی فین جونز (Finn Jones)) کمتر مبارزه می کند، و بیشتر اوقات ماسکی به صورت دارد (حداقل در شش قسمت ابتدایی این فصل)؛ Colleen Wing (با بازی جسیکا هنویک (Jessica Henwick)) تمرکز بیشتری دارد، و شخصیت Mary با بازی آلیس ایو (Alice Eve) بالاخره پویایی خاصی به سریال می بخشد. Misty Knight نیز در چند قسمت از این فصل حضور دارد، و حضور سیمون میسیک (Simone Missick) همیشه لذت بخش است. همچنین اینکه این فصل فقط ۱۰ قسمت است کاملا مناسب این سریال است.

TM1

از نظر ضعیف بودن این فصل، خانواده Meechum همچنان مانند مانکن های خوش لباس هستند، اما Tom Pelphrey و Jessica Stroup هر کاری از دستشان برمی آید با همین ضعف های شخصیتشان انجام می دهند. همچنین مثل قبل، آدم های بدون نام و بدون چهره ای وجود دارند که عضو گروه های خلافکار خیابانی هستند و خیلی راحت و بدون هیچ جذابیتی در سریال رفت و آمد می کنند. در حالی که شکست گروه Hand باعث به وجود آمدن جنگی بین گروه های Hatchet و Triad شده، اما هیچ نکته ضروری و جذابی در این باره برای ما وجود ندارد.

وقتی Davos (با بازی Sacha Dhawan) دوست صمیمی سابق Danny که حالا به دشمن او تبدیل شده، دوباره به زندگی او وارد می شود و به Danny می فهماند او مشت آهنین بدی است، شما به این نتیجه می رسید که کاملا حق با اوست. Davos به این نکته اشاره می کند که نه تنها Danny اجازه داده K’un-Lun نابود شود – تنها وظیفه ای که به عنوان مشت آهنین داشت این بود که از K’un-Lun محافظت کند – بلکه حتی قدرت های مشت آهنین را تحت کنترل ندارد، و حتی نمی داند واقعا چه وظیفه ای را برعهده گرفته است. Davos حسود است، شاید هم کمی دیوانه باشد، و حتی از سرزنش های مادرش هم ناراحت باشد، اما دوباره می گویم حق با اوست. نکته جالبی هم در این فصل وجود دارد، اینکه Danny باید قدرت مشت آهنین را از دست بدهد تا قدر آن را بداند، اما این دلیل نمی شود ما ۱۰ قسمت Danny را در حال انجام این کار تماشا کنیم.

542444

از این ها که بگذریم به مهم ترین مشکل “مشت آهنین” می رسیم، همان مشکلی که این سریال هم مانند دیگر سریال های مارول-نتفلیکس آن را تکرار می کند، آن مشکلات به این دلیل در این سریال بیشتر جلوه می کنند که بازیگر نقش اصلی آن جذابیت لازم را ندارد. دلیلی که سریال جسیکا جونز (Jessica Jones) به آن خوبی است این است که کریستین ریتر (Krysten Ritter) در آن نقش کاملا جذاب و پویا است – همیشه در حال حرکت است و ما را مشتاق می کند بدانیم حرکت بعدی او چیست. او نقش Jessica را همیشه پویا و جذاب بازی می کند. Danny مثلا قرار است یک استاد نیروی ذن (zen) باشد، اما این قضیه اصلا جذابیتی برای ما ندارد. به همین دلیل است که فصل دوم فضای بیشتری به Colleen برای هنرنمایی می دهد، که شامل داستان فرعی مبارزه او با خلافکارها و رفاقتش با چند بچه خیابانی می شود. هنویک همچنین در بخش طراحی مبارزه هم بهتر از جونز است، که خیلی هم می تواند از آن بهره ببرد، اما با این وجود نقش دوم را پس از Danny دارد. همچنین همکاری آن دو در مبارزه در کنار رابطه عاشقانه آن ها چیزی است که تاکنون از این سریال های نتفلیکس ندیده بودیم.

خلاصه اینکه: مانند مسیری که لوک کیج (Luke Cage) طی کرد، اگر فصل اول “مشت آهنین” را دوست داشته اید، فصل دوم نسبت به آن پیشرفت داشته است. اما اگر آن فصل را دوست نداشتید، پس این فصل هم نباید انتظار زیادی از این سریال داشته باشید. این سریال گاهی آن قدر خسته کننده است که اگر آن را نصفه رها کنید، این امکان وجود دارد که اصلا ادامه آن را تماشا نکنید.

فصل دوم سریال “مشت آهنین” دیروز از شبکه نتفلیکس پخش شده است.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

دکمه بازگشت به بالا