مارگارت اتوود دنباله کتاب The Handmaid’s Tale را مینویسد
مارگارت اتوود در خبری غافلگیرکننده اعلام کرد که به زودی میتوانیم دنبالهی مشهورترین کتابش را بخوانیم.
اگرچه این روزها سریال سرگذشت ندیمه (The Handmaid’s Tale) با فصل دومش که اوایل امسال به اتمام رسید و فصل سومش که در ماه می امسال چراغ سبز گرفت، مسئولیتِ ادامه دادن تحولات و گسترشِ دنیای دستوپیایی رُمان کلاسیکِ مارگارت اتوود به همین نام را بر عهده دارد، ولی این نویسنده به تازگی اعلام کرده است که او بالاخره در حال نوشتنِ دنبالهای برای مشهورترین کتابش به اسم «وصیتنامهها» (The Testaments) است. به گفتهی اتوود این کتاب تاحدودی با الهام از شرایط حال حاضرِ جامعهی امروز نوشته میشود. اتوود در توییتی که برای اعلام این خبر منتشر کرده، گفته است که «وصیتنامهها» ۱۵ سال بعد از آخرین صحنهی «سرگذشت ندیمه» آغاز میشود و از نقطه نظر سه کاراکترِ زن روایت میشود و در سپتامبر سال ۲۰۱۹ (شهریور-مهر ۹۸) منتشر خواهد شد.
او چیزی دربارهی اینکه آیا یکی از این سه نفر آفرد، شخصیت اصلی «سرگذشت ندیمه» هست یا ارتباطی با آفرد دارد یا آنها چه نقشی در جامعهی گیلیاد ایفا میکنند نگفته است، ولی با توجه به کار شگفتانگیزی که سریال شبکهی هولو با کاراکتر سرینا جوی انجام داده است، میتوان تصور کرد که احتمال اینکه حداقل یکی از این نقطه نظرها، همسر یک فرمانده باشد وجود دارد. با توجه به اینکه سریال منبع الهامش را تغییر داده یا به کل گسترش داده و به فراتر از آن رفته است، دیدن اینکه «وصیتنامهها» چقدر به چیزی که در سریال دیدهایم نزدیک است یا چقدر از آن جدا میشود جالب خواهد بود، ولی میتوان انتظار داشت که این کتاب هم مسیر چیزی را که این روزها در رابطه با «بازی تاج و تخت» (Game of Thrones) و کتابهای «نغمه یخ و آتش» شاهدش هستیم دنبال کند؛ به این شکل که هرکدام به روایتِ متفاوتی از داستانی یکسان تبدیل شوند.
اتوود در بیانیهاش گفته است که تمام سوالاتی که مردم از سال ۱۹۸۵ تا حالا دربارهی «سرگذشت ندیمه» میپرسیدند به او انگیزه داده تا روی این دنباله کار کند و همچنین مسیری که جامعه در چند سال اخیر به سوی بازگشت به گذشته در پیش گرفته است. اتوود که یکی از منتقدانِ دونالد ترامپ است، اوایل امسال در مصاحبهای با وبسایت ایبیسی نیوز گفته بود که فکر میکند ما در حال دیدن علائم قبل از گیلیاد هستیم. البته با اینکه این خبر حسابی هیجانانگیز است، ولی حالا که به گذشته نگاه میکنیم کاملا غافلگیرکننده هم نیست. سال گذشته، اتوود نسخهی صوتی «سرگذشت ندیمه» را عرضه کرد که شامل نسخهی ویژهی گستردهای از فصلِ اختتامیهی کتاب که در آیندهای دور جریان دارد میشد؛ فصلی که در آن یک استاد دانشگاه در جریان یک سمپوزیوم، در حال جواب دادن به سوالاتِ حاضران دربارهی تحقیقات و تئوریهایش دربارهی گیلیاد است. در پایان این فصل، استاد رو به جمعیت میگوید: «من امیدوارم که نتایج تحقیقاتِ بیشترم در زمینهی گیلیاد را در تاریخ دیگری در آینده با شما در میان بگذارم.» اگر این جمله، روشِ نامحسوسی برای زمینهچینی یک دنباله نیست، پس چیست؟