جوردن پیل (Jordan Peele) از جنبه های مختلفی برای ساخت دومین فیلمش نسبت به فیلم اولش کار سخت‌تری داشت. انرژی خاصی در فیلم Get Out (برو بیرون) وجود داشت که نمایش آن فقط از یک کارگردان تازه‌کار برمی آمد. وقتی اعلام شد کمدینی مثل جوردن پیل قرار است شانس خودش را در ژانر وحشت امتحان کند خیلی‌ها هیجان‌زده شدند، اما آن زمان کسی از او انتظار زیادی نداشت.
سپس فیلم Get Out اکران شد، عالی بود، در باکس آفیس به موفقیت رسید، شروع به بردن جوایز مختلف کرد و تاثیرات زیادی در فرهنگ عامه داشت.
در حالی که او احترام صنعت سینما و مخاطبان را کسب کرد و احتمالا خیلی از استودیوها برای همکاری با او مشتاق بودند، در همین حین انتظارات از او برای فیلم دومش خیلی بالاتر از قبل رفته بود. اگر فیلم Us(ما) به پدیده‌ای در فرهنگ عامه تبدیل نمی شد آیا در مقایسه با برادر بزرگتر موفقش یک بازنده به حساب می آمد؟
فیلم Us با فیلم Get Out خیلی متفاوت است. این فیلم تکرار ایده‌ها و پیام‌های فیلم قبلی نیست، اما چون پیل آن را خیلی زود پس از Get Out ساخته کمی از آن انرژی خاص فیلم قبلی او را در خود دارد. شباهت‌هایی بین دو فیلم وجود دارد، اما این یک تجربه‌ی متفاوت است و واقعا نمی توانم پیش‌بینی کنم عموم مردم نسبت به آن چه واکنشی نشان می دهند. آیا آن‌ها Us را به عنوان فیلم خوبی که هست می پذیرند یا از جوردن پیل انتظار چیزی مشابه فیلم قبلی‌اش را دارند؟
اگر بخواهم چیزی بگویم و تجربه‌ی شما از فیلم را خراب نکنم این است که اگرچه Us نسبت به Get Out ماورایی‌تر است اما شباهت‌هایی هم به آن دارد. اول اینکه، پیل ثابت می کند وقتی نوبت به اجرای زیرداستانی در داستان اصلی ترسناک و سرگرم کننده‌ی فیلمش برسد او مثل همیشه ماهرانه عمل می کند. در این فیلم او از ما می خواهد به شیاطین درون خودمان توجه کنیم نه به شیاطین دیگران. شرور داستان یک دیوانه‌ی ماسکدار یا یک روح عصبانی یا یک شیطان خیالی با انگشت‌های چاقویی نیست. شرور داستان خود شمایید.
دوم اینکه، استعداد او در ساخت شخصیت‌های پیچیده و جذاب، اینجا هم کاملا مشهود است. ویلسون‌ها خانواده‌ی جذابی هستند و در هر سکانس دوست داشتم یکی از آن‌ها را بهتر از قبل بشناسم. مهمتر از همه لوپیتا نیونگو (Lupita Nyong’o) است که در این فیلم فوق‌العاده عمل می کند. می دانیم که او برای بازی در فیلم ۱۲Years a Slave (دوازده سال بردگی) برنده‌ی اسکار شده و کاملا هم حقش بوده، اما اگر در دنیا عدالتی در کار باشد او باید برای بازی در این فیلم یک اسکار دیگر ببرد. اگر تریلر فیلم را دیده باشید می دانید که او دو نقش بازی می کند (همانطور که کل خانواده‌اش در این فیلم دو نقش دارند) و در حالی که می دانستم در بخش «خانم ساده» چطور عمل خواهد کرد، اما از دیدن آن همه جزئیاتی که در نقش «خانم دیوانه» قرار داده شوکه شدم. او در این فیلم نه تنها یک نقش آفرینی، بلکه دو نقش آفرینی فوق‌العاده به نمایش گذاشته و در حالی که بقیه‌ی گروه بازیگران نیز در اجرای نقش‌های دوگانه‌ی خود عالی عمل کرده‌اند، اما هنرنمایی نیونگو اصلی‌ترین و مهم‌ترین نقش آفرینی در فیلم است و او در آن فوق‌العاده عمل می کند.
وینستون دوک (Winston Duke) نیز در نقش گیب، پدر خانواده نقش آفرینی خیلی خوبی دارد. او در بیشتر لحظات فیلم عالی عمل می کند و این را مدیون جذابیت و کاریزمای ذاتی خودش است که به کمک آن‌ها توانسته بدون اختلال در لحن ترسناک فیلم از پس این نقش بربیاید.
شهادی رایت جوزف (Shahadi Wright Joseph) و ایوان الکس (Evan Alex) نقش دو فرزند خانواده را بازی می کنند. آن‌ها نیز مثل پدر و مادرشان وقتی همه چیز در فیلم به هم می‌ریزد از پس نقش خودشان برمی آیند. در این فیلم شاهد مخفی شدن‌های زیادی نیستیم. هر زمان وقت درگیری برسد آن‌ها مبارزه می کنند و این شامل بچه‌ها هم می شود. این نکته‌ی ظریفی است، اما من خیلی از آن خوشم آمد.
در فیلم Get Out ایده‌ی نژادپرستی کاملا مشهود بود. این قضیه را می شد در تمام لحظات آن فیلم مشاهده کرد. به نظرم Us هم در این زمینه کاملا پیش‌رونده است، اما این کار را به روشی ظریف و نامحسوس انجام می دهد. اینطور نیست که با خانواده‌ی ویلسون متفاوت با دیگران رفتار شود. تیم هایدکر (Tim Heidecker) و الیزابت ماس (Elizabeth Moss) دوستان سفیدپوست آن‌ها نیستند. آن‌ها فقط دوستان ویلسون‌ها هستند. پیل هرگز سعی نمی کند تاثیرات فرهنگی و تاریخ خانواده‌ی ویلسون را مخفی کند، اما کار پیش‌رونده‌ی او در اینجا این است که این خانواده را بدون هیچ قضاوتی نشان می دهد یا به این نکته اشاره می کند که حضور یک خانواده‌ی سیاهپوست در مرکز داستان چقدر دیوانه‌وار است. آن‌ها قوی و باهوش هستند و شما در مسیر داستان با آن‌ها همذات پنداری می کنید.
باز هم تاکید می کنم نمی توانم پیش‌بینی کنم مخاطبان چه واکنشی نسبت به Us نشان می دهند، اما از این مطمئنم که پیل در این فیلم دچار افت فیلم دومی نشده است. Us به نظر فیلمی است که با دیدن مجدد آن به نکات جدیدی پی خواهید برد. موسیقی متن و فیلمبرداری هردو عالی هستند، جزئیات شخصیتی زیادی وجود دارند که به نظرم فقط نیمی از آن‌ها را هنگام تماشای فیلم متوجه شدم و دوست دارم دوباره این فیلم را ببینم و زمان بیشتری با این شخصیت‌ها بگذرانم.
فیلم Us در تاریخ ۲۲ مارس اکران خواهد شد.
