برای صحبت درباره فیلم « اسلندرمن » بهتر است نخست نگاهی داشته باشیم به ریشه این شخصیت و خاستگاه او. اسلندرمن نخستین بار در سال 2009 توسط اریک نادسن خلق شد که در اصل آن را برای یک وبسایت طراحی کرده بود. شکل ظاهری این شخصیت به این شکل بود که قدی نزدیک به 3 متر و دستانی بلند داشت و البته شاخک هایی هم در پشت آن قرار داشت که برای قتل از آنها استفاده می کرد و جذاب ترین سوژه ها برای او نیز کودکان بودند که آنها را با خشونت کامل روانه دیار باقی می کرد. اما اسلندرمن تنها یک شخصیت ترسناک ساده باقی نماند و در سال سالهای بعد انواع و اقسام داستانهای ساختگی درباره آن بیان شد که یکی پس از دیگری تکذیب می شد.
اما میل بالای جامعه به پذیرش فردی با چنین خصوصیات ظاهری باعث شده بود تا افراد زیادی هر روز از مواجه شان با اسلندرمن سخن بگویند. در این بین تراژیک ترین اتفاق مربوط به دو دختر خردسالی بود که با ضربات چاقو فرد دیگری را به قتل رسانده بودند و در بازجویی عنوان کرده بودند که اسلندرمن آنها را مجبور به انجام اینکار کرده است! البته مدتی بعد مشخص شد که پدر دو دختر بیماری اسکیزوفرنی داشته و این بیماری ظاهرا در دخترانش نیز وجود داشته است. در سالهای اخیر نیز چند بازی کامپیوتری با الهام از این شخصیت ساخته و روانه بازار شده که عمر چندانی نداشتند و خود اسلندرمن هم رفته رفته رو به فراموشی بود که حالا با اکران فیلمی درباره این شخصیت، بار دیگر نام او بر سر زبانها افتاده است.
داستان فیلم درباره 4 دوست به نامهای ورن ( جوئی کینگ ) ، هالی ( جولیا گلدانی تلس ) ، کلوئی ( جز سینکلر ) و کتی ( آنالیز بسو ) می باشد که همه آنها دانش آموز هستند. آنها یک شب تصمیم می گیرند تا جناب اسلندرمن که درباره اش شنیده اند را احضار کنند و از این رو، به اینترنت مراجعه کرده و یک ویدئوی مجهول را مشاهده می کنند و پس از آن، کابوس هایی شبانه سراغشان می آید که زندگی شان را مختل می کند. در این بین به یکباره کتی هم ناپدید می شود و حالا دختران باید با اسلندر مواجه شوند و…
در « اسلندرمن » می توان فستیوالی از ضعف ها را شاهد بود که اثر را به یک فیلم تجربی بدل می کند. فیلم تقریباً در تمامی بخش ها دچار ضعف های ساختاری است و عجیب است که این فیلم با چنین کیفیتی روانه سینما شده. در بخش فیلمنامه « اسلندرمن » یک ناامیدی کامل به شمار می رود، جایی که نه می تواند شخصیت بسازد و نه می تواند بترساند. تمام آنچه که فیلمنامه نویسان در بخش قصه مد نظر داشته اند، چندتایی نوجوان بوده که کلیشه های رایج نوجوانان شامل حالشان شده، با این توضیح که در اینجا میزان ضریب هوشی شان نیز تا حد بسیار زیادی کاهش یافته و همین امر سبب می شود تا حرکت جالب توجهی انجام دهند که جناب اسلندرمن هم سر و کله اش پیدا شود.
شخصیت اسلندرمن حداقل بروی کاغذ شخصیت ترسناکی محسوب می شود. ویژگی های ظاهری او می تواند با کمی خلاقیت سبب ایجاد حس وحشت در تماشاگر شود و اگر کمی همت عملی هم به آن اضافه شود، نتیجه قانع کننده ای بر جای می گذارد. اما در فیلم « اسلندرمن » این شخصیت ابداً نمی تواند عاملی برای ترس مخاطب باشد. از طرفی قربانیان او برای مخاطب اهمیتی ندارند و از طرف دیگر خود او نیز به حدی در فیلم حضور دارد که به شدت عادی شده و از تاثیرگذاری اش کاسته می شود. یکی از نکات مهم در آثار ترسناک آن است که مخاطب چندان با موجود شرور داستان مواجه نشود تا حس وحشت را در سراسر فیلم تجربه نماید. اما در اینجا ردپای اسلندرمن در همه جا یافت می شود و سازندگان نیز در به تصویر کشیدن او حداقل خلاقیت را به کار برده اند تا این فرد قد بلند در ترساندن هم ناموفق باشد.
به نظر می رسد « اسلندرمن » را می توان در رده آثار تجربی قرار داد. فیلمی که با حداقل بودجه ساخته شده و جلوه های ویژه آن نیز فاجعه بار است و می تواند مورد تقلید تمسخرآمیز تماشاگر نیز قرار بگیرد! « اسلندرمن » در بخش فیلمنامه و بازیگری فاجعه محسوب می شود و می تواند یک مثال ارزشمند و درست و حسابی از نبایدهای فیلمنامه نویسی برای علاقه مندان به سینما باشد. اینکه چطور این مرد قد بلند با آن شاخک های عجیبش پس از سالها به سینما آمده و در اینجا تا این حد ناتوان و بی خاصیت شده، سوالی است که تنها سازندگان « اسلندرمن » می توانند به آن پاسخ دهند. شاید اسلندرمن برای آنکه کمی ترسناک تر از این جلوه کند، لازم باشد که تا این حد دم دست نباشد و البته سوژه های باهوش تری را هم انتخاب نماید تا حداقل با مرگ شان کمی بتوان سوگواری کرد!
اسلندرمن (Slender Man)
کارگردان : Sylvain White
نویسنده : David Birke, Victor Surge
بازیگران :
Joey King…Wren
Julia Goldani Telles…Hallie
Jaz Sinclair …Chloe
Annalise Basso…Katie
رده سنی : PG-13 ( مناسب برای افراد بالای 13 سال)
ژانر : ترسناک
زمان : 93 دقیقه
