ملکه الیزابت، کیت رو به چشم ملکه میبینه!

ملکه الیزابت هرگز در ملاء عام، احساسات حقیقی اش در مورد اعضای خاندان

سلطنتی را افشا نکرده است.

اما به گفته کارشناسان * زبان بدن، ملکه نیازی به گفتن چیزی نداره!

کارشناس Judi James، معتقده زبان بدن ملکه هر آنچه که طرفداران دوست دارن

در مورد احساسات وی به کیت و مگان بدونن رو میگه!

به گفته جیمز، ملکه مگان رو به عنوان یک ” نوه جلف ” میبینه، در حالیکه

کیت رو به چشم ” برابر ” نگاه میکنه!

جیمز به خبرگزارش Sun، گفت، ایما اشاره های نامحسوس ملکه به کیت نشان دهنده

این است که وی رابطه نزدیکتری با کیت دارد.

جیمز در مورد اولین حضور مگان بعد از نامزی سلطنتی خود همراه با ملکه گفت:

مگان شاید هم سن کیت باشد، ولی در اولین مراسم علنی بعد از نامزدی

سلطنتی خود همراه با ملکه، زبان بدن کاملا متفاوتی را انتخاب کرد.

برخلاف کیت که سالها به آرومی آموزش های سلطنتی را تکمیل کرد

مگان به سرعت وارد وظایف سلطنتی خود شد و در نتیجه زبان بدن وی

کاملا جوانتر و مطیع تر به نظر میرسید، طوریکه درست عین یک تازه وارد

کارهای ملکه رو فرا میگرفت.

این متخصص زبان بدن افزود، در حالیکه مارکل در طول اولین حضور خود در کنار ملکه وی را

با جوک گفتن و انگشت در دهان بردن سرگرم کرد!!!! ژستی که یک دختر دبیرستانی انجام میده!

ولی وقتی قضه به کیت میرسه زبان بدن هر دوشون نشون میده که این دو

دوستای خوبی برای هم هستن.

ملکه، زمانی که با کیت ( ملکه آینده ) هستند، رویکردی مبنی بر

به ” اشتراک گذاشتن وظایف ” در قبال آن دارند و این بخاطر ” بازتاب شدیدی ”

که دارد، کاملا قابل توجه است. این دو نه تنها زمانی که در ماشین کنار هم هستند بلکه زمانی

که در کنار هم غذا میخورند نه تنها فراز و فرود یکسانی دارند، بلکه هماهنگ نیز هستند.

به گفته این کارشناس وقتی ملکه کنار کیت هست، کاملا ریلکس و آروم به نظر میرسه

کیت نیز کاملا مودب و خوشحال به نظر میرسه.

معلومه که این دو با هم دوستی بنیادی نیز دارن، در حالیکه در طرف مقابل

مگان بیشتر به عنوان یک نوه دوست داشتنی ظاهر میشه.

چیزی که در هر سه این خانم ها مشترک است، علاقه آنان به پوشیدن رنگ های

جلب توجه کننده است.

گرچه هم کیت هم مگان در ملاقات با ملکه از رنگ های خنثی استفاده میکنند

بنابراین توجه همگان را از این بانوی 92 ساله نمیربایند.

ملکه الیزابت عمدا در خلال حضور خود در مراسم های همگانی از رنگ های روشن استفاده میکند

تا در بین جمعیت به سهولت تشخیص داده شود.

* زبان بدن:

زبان بدن به انواع شکل‌های ارتباط غیر کلامی یا رفتاری اشاره می‌کند که یک فرد از طریق رفتارهای

فیزیکی خود، بدون آنکه صحبتی بکند با دیگران قادر است، ارتباط برقرار نماید.

این رفتارها می‌تواند مربوط به وضعیت و حالات بدنی (محل قرار گرفتن دستها، پاها،

نحوه نشستن، ایستادن، راه رفتن، خوابیدن)، ژستها (حالتها، اطوارها، اَداها)، حرکات و

اشارات بدنی، جلوه‌های هیجانی صورت و حرکات چشم‌ها باشد.

اگر شما بتوانید ذهن افراد دیگر را بخوانید و آنچه را که آنها واقعاً نیاز دارند و می‌خواهند،

درک کنید بی‌شک ارتباطات فردی و اجتماعی شما بسیار آسان و مؤثر خواهد شد زیرا با

استفاده از این دانش قادر خواهید بود در هر زمان بر طرف دیگر تأثیر بگذارید یا حداقل

بتوانید درک کنید که او واقعاً دربارهٔ شما چه فکر می‌کند؟ اما از نظر علمی، ما نمی‌توانیم

ذهن دیگران را بخوانیم. در واقع اگر کسی این‌طور فکر کند، ممکن است از نظرروانشناسی

دچار نشانهٔ «ذهن‌خوانی» شده باشد که یکی از شایعترین نشانه‌های اختلال تفکر است.

آنچه که ما می‌توانیم انجام دهیم خواندن چهره و زبان بدن (تن‌گفتار) دیگران است که

این دانش با ذهن‌خوانی فرق دارد.

اشارات بدن یا زبان بدن به پیام‌های غیرکلامی اطلاق می‌شود که میان افراد توسط

حرکات اعضای بدن و حالات صورت انتقال می‌یابد.

ی‌توانیم حالات صورت را به سه بعد اصلی تقسیم کنیم. ۱- خوشایندی – ناخوشایندی، ۲- پذیرش – رد،

۳- فعالیت یا برانگیختگی. به طور مثال شادی، خوشایند اما انزجار، ناخوشایند است.

غم، فعالیت یا برانگیختگی اندکی ایجاد می‌کند، در حالی که تعجب یا شگفت زدگی با

سطح برانگیختگی یا فعالیت بسیاری همراه است. اینکه هیجان تا چه اندازه می‌تواند توجه

ما را جلب کند، یا توجه ما را به جای دیگری معطوف کند، بعد سوم است.

اشارات بدن می‌تواند گویای وضعیت درونی فرد باشد. برای نمونه می‌تواند خشم، خستگی،

آرامش، گیجی و دیگر نشانه‌ها را نشان دهد.

برخی اشارات بدنی و حرکات زبان بدن یا تَن‌گفتار، در یک گروه مورد توافق قرار گرفته‌اند

یا در فرهنگ یک جامعه، استفاده می‌شوند که معنای خاص و محدود به آن فرهنگ یا گروه هستند

که به آنها «فرهنگ‌وابسته» یا «گروه‌وابسته» گفته می‌شود و مردم به‌طور آگاهانه، آنها را به کار می‌برند.

این نوع حرکات و اشارات بدنی را «نمادین» می‌نامند و مانند آن است که جایگزین کلمات می‌شوند.

ما این اشارات بدنی را در خانه، مدرسه و دیگر محیط‌های اجتماعی یادمی‌گیریم و آنها را درست یا

نادرست در ارتباطات خود به کار می‌بریم که البته شکل آنها در طول زمان، بنا به دلایل متفاوت

تاریخی و اجتماعی عوض می‌شود. دانستن این تغییرات و شناخت آنها، به مردم کمک می‌کند

که در ارتباط خود با گروه‌ها و فرهنگ‌های دیگر، کمتر دچار سوء تفاهم یا درک اشتباهی شوند،

زیرا تفاوت‌های فرهنگی در این زمینه می‌تواند موجب بی تناسبی، کج منشی یا بی علاقگی

از طرف سایر افراد شود. هرچند پژوهشگران با یافتن نقاط مشترک این حرکات در زبان بدن به

افزایش آگاهی انسانها با ریشه‌های مشترک فرهنگی کمک می‌کنند تا الگوی همجواری ارتباطی

مناسبی را با یکدیگر داشته باشند. به طور مثال در زبان بدن مربوط به دست‌ها که به اختصار

می‌توان به آن «دست گفتار» گفت، معانی متفاوت زیر را با توجه به فرهنگ هر جامعه‌ای می‌توان برداشت نمود