بیخانمانهای فنلاند بطور رایگان، بدون قید و شرط صاحب خانه می‌شوند
فنلاند تنها کشور اتحادیه اروپاست که شمار بیخانمانهای آن بطور قابل توجهی رو به کاهش است؛ مهمترین علت آن نیز اعطای رایگان و بی قید و شرط خانه به بی‌خانمانهاست.
به این ترتیب بسیاری از بی‌خانمانهایی که حتی برای مدتی بیش از یک دهه آوارۀ خیابانها بودند، برای اولین بار صاحب سرپناهی شده‌اند که می‌توانند آن را خانۀ خود بنامند.
این خانه‌ها، آپارتمانهایی کوچک با دو اتاق هستند که به‌تازگی نیز بازسازی شده‌اند و عمدتا در حومۀ شهر هلسینکی قرار دارند. ساختمانهایی که این آپارتمانهای دو نفره در آنها ساخته شده‌اند نیز دست‌کم به یک آشپزخانۀ بزرگ و مشترک، یک سالن بدنسازی و یک سونا (در فنلاند سونا بسیار رایج است) مجهز هستند.
برای بسیاری از بی خانمانها این تصمیم مقامات شهر هلسینکی، چیزی شبیه به معجزه است.
این بی‌خانمانها مستاجران آپارتمانها محسوب می‌شوند. هرکدام برای زندگی در این آپارتمانها قراردادی دارند که اجاره بهای آپارتمانها در آن درج شده است و آنها می‌توانند با استناد به این قراردادها، برای دریافت کمک هزینۀ مسکن درخواست بدهند.
برنامۀ اسکان این بی‌خانمانها، بخشی از سیاست دولت فنلاند است و عملی کردن آن باعث شده که این کشور به تنها کشور اتحادیه اروپا تبدیل شود که شمار بیخانمانهای آن رو به کاهش است.
مقامات شهر هلسینکی این برنامه را با کمک دولت و یک موسسۀ خیریه به نام «Y-Foundation» به اجرا گذاشته‌اند. درچهارچوب این برنامه، ساختمانها و پناهگاههای قدیمی خریداری می‌شوند و در داخل آنها، آپارتمانهایی ساخته شده و به این ترتیب خانه‌هایی امن و دائمی برای بی‌سرپناهان بوجود می‌آیند.
یوها کاکینن، مدیر این موسسه خیریه می‌گوید: «این خانه‌ها بدون هیچ قید و شرطی در اختیار بی‌خانمانها قرار می‌گیرد تا به این افراد بگوییم که نیاز ندارید برای داشتن خانه ابتدا به دنبال حل دیگر مشکلاتتان باشید. بلکه برعکس، داشتن خانه به عنوان محلی با پایه‌های امن و محکم، می‌تواند به شما برای حل دیگر مشکلاتتان کمک کند.»
به گفتۀ یان واپاووری شهردار هلسینکی، علاوه بر اعطای خانه خدمات دیگری نیز به بی‌خانمانها ارائه می‌شود. او می‌گوید: «بسیاری از این بی‌خانمانها با مشکلاتی مانند اعتیاد، مشکلات روانی و وضعیت نامناسب پزشکی روبرو هستند و نیاز به مراقبت مستمر دارند و در این بخش‌ها نیز به آنها کمک می‌شود.» بر این اساس به کمک موسسات خیریه برنامه‌هایی همچون کمک به بیخانمانهای برای طی مراحل اداری، آموزش، کارآموزی، انجام فعالیتهایی همچون بازی و بازدید همچنین یادگیری یا یادگیری مجدد مهارتهای پایۀ زندگی مثل تمیز کردن و پخت و پز به اجرا گذاشته شده است.
فنلاند در تلاش است به کمک این سیاست، به برنامه‌های ناموفق پناهگاههای شبانه و خوابگاه‌های کوتاه مدت که موفق نبوده‌اند، پایان دهد و بر این اساس به گفتۀ مقامات، به سیاستی «رادیکال» روی آورده است.
این پروژه از سال ۲۰۰۸ میلادی به اجرا گذاشته شده و باعث شده است شمار بیخانمانهای این کشور ۳۵ درصد کاهش یابد. این در حالی است که در مقابل بطور مثال تنها در انگلستان، بنا بر آمارهای دولت شمار خیابان‌خوابها از ۱۷۶۸ نفر در سال ۲۰۱۰ میلادی به ۴۶۷۷ در سال گذشته افزایش یافته است (ارقام ارائه شده از سوی سازمانهای خیریه بسیار بیش از این رقم است).
