سایت تابع قوانین جاری کشور می باشد و در صورت درخواست مطلبی حذف خواهد شد سایت تابع قوانین جاری کشور می باشد و در صورت درخواست مطلبی حذف خواهد شد
مجله روانشناسی و اجتماعی

نیاز به توجه دیگران: علائم، علل و راهکارهای مقابله

چگونه رفتارهای جلب توجه را شناسایی کنیم و از آنها عبور کنیم؟

همه ما هر از گاهی به توجه نیاز داریم. این یک خواسته طبیعی انسانی است که بخواهیم تأیید و تحسین دریافت کنیم. با این حال، نیاز به توجه (Needing Attention) زمانی ناسالم تلقی می‌شود که نتوانید بدون دریافت توجه و تأیید از دیگران عملکرد داشته باشید. به دلیل این نیاز، ممکن است رفتارهای جلب توجه (Attention-seeking Behaviors) را برای دریافت توجه مورد نظر خود نشان دهید.

در حالی که طبیعی است که بخواهید از دوستان، عزیزان و افرادی که تحسین می‌کنید توجه دریافت کنید، نیاز مداوم به توجه می‌تواند ناسالم باشد و حتی نشانه‌ای از یک بیماری روانی زمینه‌ای (Underlying Mental Health Condition) باشد.

نشانه‌هایی که به توجه دیگران نیاز دارید

برخی افراد جویای توجه (Attention-seekers) ممکن است متوجه نشوند که رفتارهای جلب توجه دارند. این تمایل می‌تواند به روش‌های مختلفی بروز پیدا کند.

برخی از رایج‌ترین رفتارهای جلب توجه عبارتند از:

  • وانمود کردن درماندگی (Faking Helplessness): تظاهر به ناتوانی در شرایطی که فرد قادر به مدیریت آنهاست، برای جلب توجه دیگران.
  • ایجاد تعارض (Causing Conflict): ایجاد درگیری در جمع یا به صورت خصوصی برای جلب توجه اطرافیان.
  • جستجوی مداوم همدردی: بزرگ‌نمایی مشکلات کوچک یا ابراز احساسات شدید نسبت به مسائل کم‌اهمیت برای جلب نگرانی دیگران.
  • نیاز به تعریف شدن (Needing to be Complimented): تمایل شدید به دریافت تعریف و تحسین که غالباً از ناامنی‌ها (Insecurities) ریشه می‌گیرد.
  • دروغ گفتن و تزئین داستان‌ها (Lying and Embellishing Stories): ساخت یا اغراق در داستان‌ها برای جلب واکنش و توجه دیگران.

علل رفتار جلب توجه

عوامل متعددی می‌توانند باعث رفتار جلب توجه شوند:

ناامنی و عزت نفس پایین (Insecurity and Low Self-Esteem)

ناامنی‌های جسمی و عاطفی می‌توانند فرد را به سمت شخصیت جویای توجه (Attention-seeking Personality) سوق دهند. این روش ناسالم مقابله با ناامنی‌ها می‌تواند به روابط فردی آسیب بزند.

اختلالات شخصیت (Personality Disorders)

برخی اختلالات شخصیت مثل اختلال شخصیت خودشیفته (Narcissistic Personality Disorder)، اختلال شخصیت مرزی (Borderline Personality Disorder) و اختلال شخصیت نمایشی (Histrionic Personality Disorder) با رفتارهای جلب توجه همراه هستند. اختلالاتی مانند ADHD، اضطراب (Anxiety) و اختلال دوقطبی (Bipolar Disorder) نیز می‌توانند این رفتارها را تقویت کنند.

چگونه از نیاز به توجه دیگران دست برداریم؟

۱. آگاهی و پذیرش: اولین قدم، تشخیص وجود رفتارهای جلب توجه است.

۲. کار بر اعتماد به نفس (Self-confidence):

  • درمان (Go to Therapy): صحبت با متخصص سلامت روان برای کشف ریشه ناامنی‌ها و درمان آن‌ها.
  • دفترچه یادداشت (Keep a Journal): ثبت رفتارها برای افزایش خودآگاهی (Self-awareness).
  • ساخت عزت نفس (Build Your Self-esteem): استفاده از تأییدات مثبت روزانه (Daily Positive Affirmations) و ارتباط با افراد حمایت‌گر.

چگونه با فردی که دائماً به توجه نیاز دارد برخورد کنیم؟

  • تعیین مرزها (Set Boundaries): عدم تسلیم به خواسته‌های جلب توجه و تعیین مرزهای واضح (Clear Boundaries).
  • ارتباط مؤثر (Communicate with Them): صحبت آرام و محترمانه درباره رفتارها.
  • درک و همدلی (Be Understanding): توجه به زمینه‌های احتمالی روانی یا عزت نفس پایین فرد.

انواع رفتارهای جلب توجه

  • رفتارهای مثبت: تلاش برای جلب توجه از طریق موفقیت‌ها، کمک به دیگران و استعدادها.
  • رفتارهای منفی: ایجاد درام (حاشه و …)، تعارض یا بحران برای جلب توجه.
  • رفتارهای غیرمستقیم: روش‌های ظریف‌تر مانند پست‌های مبهم در رسانه‌های اجتماعی (Social Media).

تأثیر رسانه‌های اجتماعی بر نیاز به توجه

  • فرهنگ لایک و اشتراک‌گذاری: تأیید فوری از طریق لایک و کامنت رفتار جلب توجه را تقویت می‌کند.
  • مقایسه اجتماعی (Social Comparison): دیدن زندگی‌های به ظاهر کامل دیگران نیاز به توجه را تشدید می‌کند.
  • اعتیاد به تأیید (Addiction): وابستگی به تأیید آنلاین می‌تواند اعتیادآور باشد.

تفاوت خواستن توجه و نیاز به توجه

  • خواستن توجه: نیاز طبیعی و سالم برای دیده و شنیده شدن.
  • نیاز به توجه: زمانی که بدون توجه مداوم دیگران نمی‌توانید عملکرد داشته باشید و این نیاز بر زندگی روزمره و روابط تأثیر می‌گذارد.

نقش تروما در رفتارهای جلب توجه

  • تروماهای کودکی (Childhood Trauma): دریافت نکردن توجه کافی در کودکی می‌تواند به نیاز مفرط به توجه در بزرگسالی منجر شود.
  • غفلت عاطفی (Emotional Neglect): منجر به جستجوی همیشگی تأیید و توجه دیگران می‌شود.
  • تجارب منفی در روابط: می‌تواند الگوهای ناسالم جلب توجه را شکل دهد.

استراتژی‌های مقابله سالم

  • خودشفقتی (Self-compassion): مهربان بودن با خود بدون نیاز به تأیید دیگران.
  • توسعه علایق شخصی: یافتن سرگرمی‌ها و فعالیت‌هایی که برای شما معنا دارند.
  • ایجاد روابط سالم: پایه‌گذاری روابط بر احترام متقابل و حمایت واقعی.
  • تمرین ذهن‌آگاهی (Mindfulness): شناخت افکار و احساسات واقعی در مقابل نیازهای ناشی از ناامنی.

چگونه به کودکان کمک کنیم؟

  • توجه مثبت: دادن توجه منظم و مثبت بدون نیاز به رفتار منفی برای جلب توجه.
  • تقویت رفتارهای مثبت: تشویق و تحسین رفتارهای سازنده.
  • آموزش مهارت‌های عاطفی: کمک به کودکان در بیان احساسات به شیوه‌ای سالم.
  • ایجاد امنیت عاطفی: محیطی امن و حمایت‌کننده برای کودک فراهم کنید.

نقش فرهنگ و جامعه

  • فشارهای فرهنگی: تأکید بیش از حد بر موفقیت فردی و شناخته شدن می‌تواند نیاز به توجه را افزایش دهد.
  • هنجارهای اجتماعی: انتظارات جامعه درباره رفتار و ظاهر بر نیاز به توجه و تأیید تأثیر دارد.
  • تأثیر رسانه‌ها: رسانه‌ها و سرگرمی‌ها اغلب توجه و شهرت را ارزشمند جلوه می‌دهند.

چه زمانی باید کمک حرفه‌ای بگیریم؟

  • وقتی نیاز به توجه با کار، تحصیل یا مسئولیت‌های روزانه تداخل دارد.
  • زمانی که روابط آسیب می‌بینند.
  • اگر علائم اختلالات روانی مانند افسردگی (Depression) یا اضطراب وجود دارد.
  • وقتی تلاش‌های شخصی کافی نیستند.

انواع درمان مؤثر

  • درمان شناختی-رفتاری (CBT): شناسایی و تغییر الگوهای فکری و رفتاری ناسالم.
  • درمان طرحواره‌محور (Schema Therapy): تمرکز بر الگوهای ریشه‌دار دوران کودکی.
  • درمان بین‌فردی (Interpersonal Therapy): بهبود روابط و مهارت‌های ارتباطی.
  • درمان گروهی (Group Therapy): یادگیری تعامل سالم با دیگران.

نقش خانواده و دوستان

  • حمایت بدون تقویت: حمایت بدون تقویت رفتار ناسالم.
  • مرزهای سالم: تعیین و حفظ مرزها همراه با حمایت.
  • تشویق به درمان: کمک به جستجوی کمک حرفه‌ای.
  • آموزش خود: آگاهی درباره رفتارهای جلب توجه و نحوه پاسخ مؤثر.

در حالی که خواستن توجه طبیعی است، نیاز مداوم به توجه می‌تواند نشانه مشکلات عمیق‌تر باشد. شناسایی رفتارهای جلب توجه، شناخت علل زمینه‌ای و کار بر روی عزت نفس سالم و روابط معنادار، مسیر عبور از این الگوهای ناسالم است.

اگر شما یا یکی از عزیزانتان با نیاز مفرط به توجه مواجه هستید، به یاد داشته باشید که کمک در دسترس است. با حمایت، درمان و تعهد به تغییر، می‌توانید روابط سالم‌تر و زندگی معنادارتری بدون وابستگی به توجه دیگران بسازید.

تغییر زمان می‌برد و صبر و شفقت با خود و دیگران در این مسیر ضروری است. با آگاهی، حمایت و ابزارهای مناسب می‌توان بر نیاز به توجه غلبه کرد و به زندگی متعادل‌تر و رضایت‌بخش‌تری دست یافت.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

دکمه بازگشت به بالا