سریال YOU، سریال جدید هیجانی روان‌شناختی شبکه Lifetime داستان معمایی جالبی را ارائه می دهد. در این روزها که جنبش های Me Too و Time’s Up به راه افتاده اند و هر کسی (مخصوصا مردان) نسبت به رفتارهای ناشایست، خطرناک و مجرمانه خود بازخواست می شوند، آیا واقعا لازم بود سریالی از دیدگاه یک مرد با رفتارهای ناشایست، خطرناک و مجرمانه که اتفاقا خیلی هم شخصیت جذابی است ببینیم؟
پاسخ راحت این سوال این است: نه لازم نبود. ما به داستانی عاشقانه درباره کسی که به طرز عجیبی به دنبال دختران به راه می افتد و فکر می کند فقط او می تواند آن ها را نجات دهد نیازی نداشتیم.
پاسخ دشوارتر به این سوال این است که: کل این سریال هم درباره این مسئله نیست و تا زمانی که داستان به آن نقطه برسد کمی طول می کشد، بنابراین ممکن است برخی بینندگان قبل از رسیدن سریال به این نقطه از داستان، ادامه آن را تماشا نکنند.
سریال YOU براساس کتابی نوشته Caroline Kepnes و توسط گرگ برلانتی (Greg Berlanti (سازنده سریال های دنیای Arrow)) و Sera Gamble سازنده سریال Magicians ساخته شده است. در کتاب، شخصیت های اصلی جالبی حضور دارند: آن شخص دنبال کننده دخترها، Joe Goldberg (با بازی پن بدجلی (Penn Badgley)) مدیر یک کتابفروشی؛ سوژه اصلی او یک مشتری خریدار کتاب به نام Guinevere Beck (با بازی الیزابت لیل (Elizabeth Lail))؛ و دوست صمیمی Beck یعنی Peach Salinger (با بازی شی میچل (Shay Mitchell)). در کتاب هیچ تظاهری درباره Joe وجود ندارد. اینگونه نیست که او در ابتدا یک آدم خوب به نظر بیاید و بعدا بفهمیم یک آدم عوضی است. او در ابتدای کتاب یک بیمار روانی است که هر چه می گذرد بدتر هم می شود – البته فقط خواننده کتاب این موضوع را می داند. اما ماجرا وقتی جالب می شود که مشخص می شود Beck و Peach آن کسانی که به نظر می آمدند نیستند.
پس با اینکه داستان سریال می خواهد ما را سورپرایز کند، اما باید حداقل تا اواسط این فصل صبر کنیم تا این اتفاق بیفتد. و با وجود این همه سریال جذاب و مختلف در تلویزیون این خواسته زیادی از بیننده است.
اما دو نکته به نفع YOU عمل می کنند، که ممکن است شما را به تماشای ادامه آن مشتاق کند. اول اینکه این سریال نکات جالبی درباره دوست یابی در عصر رسانه های اجتماعی بیان می کند. سریال این نکته را یادآور می شود که انسان ها چقدر از اطلاعات شخصی خود را در این شبکه ها منتشر کرده اند که می توان از همان اطلاعات علیه آن ها استفاده کرد، اما برای بیان این نکته خیلی هوشمندانه آن را وارد داستان می کند، نه اینکه بخواهد ما را نصیحت کند و بگوید: رسانه های اجتماعی سرچشمه همه بدی هاست.
نکته دوم اینکه نقش آفرینی بدجلی و میچل که بر سر جلب توجه Beck با هم می جنگند فوق العاده است. میچل نقش یک دختر اجتماعی بامزه و بی رحم را عالی بازی می کند؛ اگر از بازی او در سریال دروغ گوهای کوچک زیبا (Pretty Little Liars) خوشتان آمده باشد، اینجا هم از او خوشتان خواهد آمد. اما این نقش خیلی با Emily Fields در آن سریال تفاوت دارد.
از طرفی بدجلی وظیفه داشته روی بخش هایی از سریال به صورت راوی صحبت کند که خیلی هم خوب از پس این کار برمی آید. او همچنین خیلی خوب به این آدم عوضی، شوخی و جذابیت را اضافه می کند که کار خیلی سختی هم هست. در واقع او بیش از حد جذاب است – تنها چیزی که سریال نسبت به کتاب از آن غافل بوده این است که Joe به اندازه کافی ترسناک نیست. نکته جالب درباره کتاب این است که پس از خواندن آن متوجه می شوید از این آدم عوضی و ترسناک خوشتان می آید که حس به شدت عجیب و غریبی است.
سریال می توانست با نشان دادن مقدار بیشتری از جنبه تاریک و ترسناک Joe واکنش عشق-نفرت ما نسبت به او را بیشتر برانگیزد. بدجلی از نظر جذابیت کاملا خوب است؛ چیزی که ما از او می خواهیم کمی خطرناک بودن بیشتر است. اما متاسفانه نویسندگان یک داستان فرعی به وجود می آورند که در آن، Joe هوای پسر همسایه را دارد، که این کار Joe را انسان خوبی جلوه می دهد. اشکالی ندارد، او آدم جذاب و دوست داشتنی‌ای است. اما این را هم یادتان نرود که او یک قاتل روانی است و باید آن بخش از شخصیت او هم بررسی شود. این یک سریال هیجانی روان‌شناختی است، نه یک سریال کمدی رمانتیک.
سریال YOU درون مایه جذابی دارد، اما احتمالا برای هر بیننده ای خوشایند نیست. البته پس از ۵ قسمت ابتدایی فعلا به نظر می آید سریال متوسطی است. اگر YOU به کتاب وفادار بماند، می تواند در بخش دوم این فصل غوغایی به پا کند، البته اگر بینندگان تا آن موقع دوام بیاورند.
سریال YOU از تاریخ ۹ سپتامبر از شبکه Lifetime پخش می شود.
