احتمالا The Ballad of Buster Scruggs «تصنیف باستر اسکروگز» اولین فیلم ساخته ی برادران کوئن (Coen Brothers) نباشد که به دیگران پیشنهاد می دهید. و احتمالا به فیلم موردعلاقه ی کسی تبدیل نشود. اما با این حال «تصنیف باستر اسکروگز» معارفه ای به تم ها و اصول مکرر این دو کارگردان است که به لطف ساختار آنتولوژی (گلچین بودن) این فیلم کاملا واضح و مشخص هستند. با دیدن پیوندی که این شش داستان مختلف را به هم متصل می کند تصویر واضحی از فلسفه ی اخلاقی برادران کوئن به دست می آید، هرچند ظالمانه و غیرقابل بخشش باشد. در حالی که لحن فیلم بین بخش های مختلف تغییر می کند، اما هرکدام در نوع خود جذاب هستند.
این آنتولوژی به شش داستان تقسیم می شود: اولین داستان، به نام «The Ballad of Buster Scruggs» داستان یک تفنگدار آوازخوان (با بازی تیم بلیک نلسون (Tim Blake Nelson)) را دنبال می کند که اهمیتی به مرگ و زندگی نمی دهد؛ در دومین داستان، به نام «Near Algodones» جیمز فرانکو (James Franco) نقش یک کابوی را بازی می کند که مدام خود را در حال حلق آویز شدن می بیند؛ «Meal Ticket» یک داستان غم انگیز درباره ی یک بازیگر معلول (با بازی هری ملینگ (Harry Melling)) است که توسط مدیر خشنی با بازی لیام نیسون (Liam Neeson) حمل می شود؛ «All Gold Canyon» داستان یک کاشف (با بازی تام ویتس (Tom Waits)) را دنبال می کند که برای کشف طلا آرامش طبیعت را به هم می زند؛ «The Gal Who Got Rattled» درباره ی یک زن جوان (با بازی زوئی کازان (Zoe Kazan)) است که در یک واگن قطار رابطه ای با یک سوارکار حرفه ای آغاز می کند؛ «The Mortal Remains» داستان پنج مسافر یک کالسکه است که درباره ی زندگی، مرگ و اخلاق بحث می کنند.
خوشبختانه چیزی که این شش داستان را به هم متصل می کند روایت داستان نیست. شخصیتی با شخصیت دیگر نسبت فامیلی دوری ندارد، و نکته ی نمادینی وجود ندارد که در هر داستان تکرار شود. به جای آن، برادران کوئن این شش داستان را از طریق نیروی شخصیتی و هویتی و تاکید زیاد روی ناعادلانه بودن زندگی به هم متصل کرده اند. شاید این به نظر کار ضعیفی باشد، اما برای برادران کوئن تصادفی بودن اینکه چه کسی زنده می ماند و چه کسی می میرد بخشی از زندگی ماست، و برای بیان چنین داستانی هیچ چارچوبی بهتر از وسترن نیست. هر داستان با نشانه ای از دنیای وسترن آغاز می شود – کلاه سفید، شخصیت یاغی، کاشف، مسافر، کالسکه و … – که به برادران کوئن اجازه می دهد امضای خود را پای این داستان های آشنا بزنند. و برای خود «تصنیف باستر اسکروگز» این امضا به مرگ پیوند داده می شود.
چارچوب اخلاقی ارائه شده در «تصنیف باستر اسکروگز» برای طرفداران سرسخت آثار برادران کوئن تعجب آور نیست. در فیلم های برادران کوئن شاید آدم بی گناهی باشید، اما اگر قانونی را زیرپا بگذارید، تاوان آن را خواهید داد. در این دنیا رستگاری نایاب است، اما دیدگاه این دنیا پوچ گرایی نیست. انتخاب ها مهم هستند؛ فقط نباید انتخاب اشتباهی کنید. با دیدن تکرار این فلسفه ی اخلاقی در شش داستان کوتاه وسترن، بهتر می توان معنای آن را درک کرد حتی اگر باعث شود مثل فیلم های قبلی برادران کوئن یعنیFargo «فارگو» و No Country for Old Men «جایی برای پیرمردها نیست» عمیق و متفکرانه نباشد.
البته مشکل همیشگی داستان های آنتولوژی در اینجا هم دیده می شود، که باعث می شود بخش های مختلف داستانی را با هم مقایسه کنید. من طی چند روز گذشته به داستان های «The Ballad of Buster Scruggs» و «The Gal Who Got Rattled» و «Meal Ticket» و «The Mortal Remains» فکر کرده ام، اما دو داستان دیگر آنچنان جذابیتی برایم نداشتند، حتی با وجود اینکه در تم اصلی فیلم نقش مهمی دارند. البته با اینکه برخی بخش های داستان به اندازه ی بخش های دیگر جذاب نبودند، اما کلیت فیلم مرا شیفته ی خودش کرد.
فیلم «تصنیف باستر اسکروگز» در مقایسه با بقیه ی فیلم های این دو نفر، عجیب و متفاوت است. اگرچه این فیلم در سینماهای محدودی اکران می شود، اما بیشتر مردم آن را از نتفلیکس تماشا می کنند، که وظیفه ی انتشار فیلم را برعهده دارد. همچنین آنتولوژی بودن آن باعث شده کمی عجیب و غریب شود، چون بخشی از قدرت فیلم های برادران کوئن این است که باید ۲ ساعت با شخصیت ها وقت بگذرانید نه فقط ۲۰ دقیقه (مخصوصا داستان «The Ballad of Buster Scruggs» که آنقدر خنده دار و لذت بخش است که دوست ندارید تمام شود). اما باز هم مثل همه ی فیلم های دیگری که ساخته اند یک فیلم ضروری به نظر می آید، چون تم های داستانی اصلی فیلم های آن ها را در کنار یکدیگر ارائه می دهد. اگر بخواهید به کسی فیلم های برادران کوئن را پیشنهاد کنید، احتمالا بهتر باشد از «فارگو» و «جایی برای پیرمردها نیست» شروع کنید. اما اگر بخواهید به کسی نشان دهید برادران کوئن به چه چیزی اعتقاد دارند، «تصنیف باستر اسکروگز» بهترین گزینه ی ممکن است.
