کارشناسان هشدار میدهند که خوردن مواد غذایی کپکزده میتواند سلامت بدن را به خطر اندازد و احتمال ابتلا به سرطان و آسیب به سیستم عصبی را افزایش دهد. مرز میان تخمیر طبیعی و فساد خطرناک بسیار باریک است و مصرف خوراکیهای فاسد، بدن را در معرض سموم میکروبی و ترکیبات مضری قرار میدهد که به اندامهایی مانند کبد و سیستم عصبی آسیب میرسانند.
میوهها در شرایط آسیب یا رطوبت، محل رشد سریع کپکهایی مانند پنیسیلیوم اکسپانسوم هستند که سم پاتولین تولید میکند و به سلولها و اندامهای حیاتی آسیب میزند. با وجود اینکه برخی کپکها طعم ناخوشایندی دارند، حتی بریدن قسمت کپکزده میوههای نرم میتواند خطرناک باشد و بهتر است کل میوه دور ریخته شود.
در غلات و مغزها، قارچهایی مانند آسپرژیلوس فلاووس و آسپرژیلوس پارازیتیکوس آفلاتوکسین تولید میکنند؛ مادهای سرطانزا که به DNA آسیب میرساند و ممکن است موجب سرطان کبد شود. همچنین قارچهای فوزاریوم سمومی تولید میکنند که عملکرد سلولها را مختل و به مرور به کبد و کلیه آسیب میرسانند.
پنیرهای آبی و سفید با رشد کنترل شده کپکهای خاص تهیه میشوند، اما کپکهای ناخواستهای که رنگ غیرطبیعی دارند باید دور ریخته شوند. پنیرهای نرم در صورت مشاهده کپک باید کاملاً دور ریخته شوند، ولی پنیرهای سفتتر را میتوان بخش کپکزده را بریده و ادامه داد.
در گوشتها، باکتریهای خطرناکی مانند اشریشیا کلی، کمپیلوباکتر و سالمونلا ممکن است بدون تغییر ظاهری رشد کنند و باعث بیماریهای شدید شوند. سموم حاصل از فساد گوشت حتی پس از پخت نیز از بین نمیروند و مصرف گوشت فاسد میتواند عواقب جدی برای سلامت داشته باشد.
بهطور کلی، اگر ظاهر، بو یا طعم غذایی غیرعادی است، بهترین و ایمنترین راه، دور ریختن آن است تا از خطرات جدی سلامتی جلوگیری شود.
