دادخواست Audrina Patridge، برای دور نگه داشتن همسر سابقش از او و دخترشان تایید شد!
Audrina Patridge، یکبار دیگه علیه همسر سابقش Corey Bohan، اقدامی قانونی کرد.
خبرگزاری ET، دریافته، این هفته، این بازیگر طرحی برای متوقف کردن * خشونت خانگی
علیه Bohan، پر کرده است.
طبق اسناد دادگاه که توسط The Blast، به دست آمده قاضی دادخواست Patridge، را تایید کرده
است.
در این اسناد Patridge، همسر سابق خود Corey Bohan [ که از دوچرخه سواران حرفه ای بی ام اکس هست ]
را به خشونت خانگی متهم کرده که جدیدترین ادعای وی از می 2019 است که تا کنون ادامه داشته است.
طبق گفته این خبرگزاری از وقتی این شکایت انجام شده، Corey، باید تا جلسه بعدی دادگاه که اواخر این ماه
برگزار میشود، از همسر سابق و دختر سه ساله شان Kirra، تا 100 یارد ( معادل 91.44 متر ) دور باشد.
خبرگزاری ET، نیز به نماینده Patridge و تیم حقوقی Bohan، برای پاسخگویی در این مورد دسترسی پیدا
کرد.
بعد از اینکه Bohan، بعد از ده ماه زندگی مشترک در سپتامبر سال 2017، برگه های طلاق را پر کرد، یک ماه بعد
تصدیق شد، Patridge، حضانت کامل دخترشان را گرفته. نهایتا نیز اواخر دسامبر گذشته طلاق خود را نهائی
کردند.
همه اتفاقاتی که در حال حاضر در زندگی Patridge، میوفته در رئالیتی شو The Hills: New Beginnings
بازی میشود. در طول قسمتی از این برنامه که هفته پیش پخش شد، این بازیگر گندمی در گفت و گو با همبازی
خود Heidi Montag، [ در مورد اینکه وسط دعوای دنباله داری با همسر سابقش Bohan،] هست، حرف زد.
Patridge، اعتراف کرد:
از منظر شخصی مسائل، فقط دادگاه و حضانت هست، همه چیز در یک آن.
اما همه چی سخت شد، بخصوص این اواخر!
به بودن یک نفر عادت میکنی بعد میبینی فقط خودتی و تبدیل میشی به یک مادر
تنها، این خیلی به من لطمه زد.
-
خشونت خانگی
خشونت خانگی ( Domestic violence ) به معنی رفتار خشونتآمیز و سلطه گرانه یک عضو خانواده علیه
عضو یا اعضای دیگر همان خانواده است. بر اساس مطالعات جامعه شناسی، هدف اصلی خشونت خانگی کودکان
خردسال هستند. دومین نوع خشونت معمول در خانواده، خشونت علیه زنان است.
خشونت درون خانواده بازتاب الگوهای کلیتر رفتار خشن است. بسیاری از مردانی که زنان و کودکانشان را از نظر
فیزیکی مورد تعرض قرار میدهند در زمینههای دیگر سابقه خشونت دارند. پذیرش فرهنگی شکلهایی از خشونت
خانگی مانند تنبیه بدنی؛ از عواملی است که میزان خشونت خانگی را افزایش میدهد.
مردان نیز قربانی خشونت خانگی از سوی همسران خود میشوند.
روبان بنفش نماد آگاهیبخشی در مورد خشونت خانگی
بر اساس آماری که در بریتانیا ارائه شده، از هر سه قربانی خشونت خانگی، دو نفر زن و یک نفر مرد هستند.
بر این اساس، برخی فعالان معتقدند برای مقابله مؤثرتر با معضل خشونت خانگی و جنسی باید از آن جنسیتزدایی کرد.
گونهها
- خشونت فیزیکی: تنبیه بدنی، قطع عضو، قتل
- خشونت جنسی: تجاوز جنسی، سوءاستفاده جنسی
- خشونت روانی: باج خواهی، توهین، تحقیر، تهدید، حسادت، شک
- محرومیت و محدودیت: از بین بردن استقلال مالی، مصادره اموال، از خود بیگانگی
شایعترین نوع خشونت در میان گونههای خشونت خانگی، خشونت روانی (توهین و تحقیر) است.
چرخه
- فاز اول تنش: فرد مهاجم عصبانی شده، شروع به تهدید میکند و سکوت سنگینی را به قربانی تحمیل میکند. قربانی تلاش میکند فضا را آرام کند و در رفتار و گفتار خود دقت کند تا مهاجم را خشمگینتر نکند.
- فاز دوم بحران: فرد مهاجم خشونت جسمی، جنسی، روانی اقتصادی و کلامی را اعمال میکند. قربانی احساس تحقیر شدگی میکند و خود را در وضعیتی غیر عادلانه گرفتار میبیند.
- فاز سوم توجیه: فرد مهاجم تلاش میکند رفتار خشن خود را توجیه کند. قربانی تلاش میکند تا این توضیحات را درک کند. در مورد رفتار و گفتار خودش دچار شک میشود و خود را مسئول وضع پیش آمده احساس میکند.
- فاز چهارم ماه عسل: مهاجم پوزش میخواهد، درخواست کمک میکند یا حتی سخن از خوکشی به میان میآورد. قربانی به او شانس دیگری میدهد، به مهاجمش کمک میکند و تلاش میکند تا رفتار خود را تغییر دهد. قربانی با پذیرش ضمنی اینکه رفتارش باید تغییر کند، بهانه را برای ایجاد خشونت روانی بعدی میدهد و به صورت تدریجی در موضع مورد خشونت واقع شده تثبیت میشود
فرزندان
فرزندانی که شاهد خشونت خانگی هستند همواره دچار ضربههای عاطفی میشوند که در زندگی آنها تأثیر بسزایی
خواهد داشت. این فرزندان از اختلال استرسی پس از ضایعه روانی رنج میبرند.
تمرکز خود را از دست میدهند و دچار بیخوابی، بیاشتهایی و تأخیر در رشد میشوند.
در مورد این فرزندان به اشتباه، تشخیص کمبود محبت داده میشود و از آنها پرسش نمیشود که آیا شاهد خشونت
بودهاند.
یک قربانی اسید پاشی در کامبوج
فرزندانی که شاهد خشونت والدین خود بر دیگری بودهاند به احتمال بسیار، خود نیز در زندگی زناشویی آینده
این خشونت را باز تولید خواهند کرد.
افسرده خویی، اعتیاد به مواد مخدر، نوشیدنی های الکلی، بزهکاری و فرار از خانه در میان آنان شایعتر است.
در نهایت اینکه فرزندانی که شاهد خشونت جسمی و جنسی هستند خود نیز میتوانند قربانی این خشونتها باشند.
خشونت خانگی علیه کودکان
خشونت خانگی عبارت است از بد رفتاری جسمی، جنسی و روانی، از قبیل منزوی کردن اجباری، محروم ساختن از
حمایت و تهدید به آسیب رسانی.
این تعریف در بردارنده مفاهیم قصد عمدی و انجام عملی آگاهانه، استفاده از زور و غلبه، حالت تندی و شدت، تعرض،
تعدی و حمله به دیگران، آزار و آسیب رساندن به دیگران است.
قرار گرفتن در معرض سوء استفاده جسمی و جنسی و شاهد خشونت خانگی بودن در دوران کودکی، افکار و اقدام به
خودکشی را افزایش میدهد. کودکان در معرض خشونت خانگی اغلب دارای مسائل عاطفی و رفتاری، اُفت تحصیلی
و ترک تحصیل هستند. مطالعات بسیاری نشان داده اند که تجربه خشونت در کودکان و نوجوانان همراه با آسیب های
عمیق جسمانی، عاطفی و اجتماعی است. و سلامت رفتاری و عاطفی، توانایی های شناختی و نگرش کودکان را به شدت
تحت تأثیر قرار می دهد؛ این کودکان در مقاسه با کودکانی که در محیط های سالم و بدون خشونت رشد یافته اند، سلامت
رفتاری و عاطفی کمتری دارند.
زنان
جهان
نتیجه پژوهشهای سازمان جهانی بهداشت نشان میدهد که در هر 18 ثانیه یک زن مورد آزار قرار میگیرد و
باردار بودن زنان هم آنها را از خشونت مصون نمیدارد. خشونت خانگی امری است پنهان متأسفانه در برخی
کشورها به دلیل عدم حمایت از قربانیان بسیاری از این خشونتها گزارش نمیشود. همه جای دنیا کم وبیش زنان
در معرض خشونت هستند.
30 تا 35درصد زنان امریکایی مورد آزار جسمی همسران خود هستند و 15 تا 25 درصد آنها در هنگام بارداری مورد
ضرب و شتم واقع میشوند همچنین از هر ده قربانی زن سه نفر توسط شوهران یا سایر مردان به قتل میرسند.
در هند 41٪ زنان در اثر آزار جسمی همسرانشان دست به خودکشی میزنند. در بنگلادش50٪ قتلها ناشی از خشونت
مردان است و در شیلی 63٪ زنان مورد آزار جسمی قرار میگیرند.
ایران
- در یک دهه اخیر پژوهشهای فراوانی در مورد خشونت خانگی انجام شده که آخرین آن در سال 1383 در گزارشی 32 جلدی و هر جلد بیش از 200 صفحه به پایان رسیده و 28 استان کشور بررسی شدهاند. کارفرمای این طرح دفتر امور اجتماعی وزارت کشور ایران و شریک پژوهشی آن، با مشارکت معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری و وزارت علوم،تحقیقات و فناوری ایران است. این پژوهشها نشان میدهد که 66٪ زنان در ایران از اول زندگی مشترکشان تا کنون، یکبار مورد خشونت قرار گرفتهاند. با این حال میزان و انواع خشونت در استانهای کشور تفاوتهای معناداری دارند. در این پژوهش 25 مورد خشونت خانگی طبقهبندی شده که در این طبقهبندی خشونت روانی و کلامی رتبه نخست و خشونت جنسی رتبه آخر را به خود اختصاص داده است. البته آمار پایین خشونت جنسی، مربوط به هنجارهای عرفی و حتی شرعی دربارهٔ اظهار خشونتهای جنسی در جامعه و فرهنگ ایرانی است. عدم حمایت از قربانیان و عدم مجازات عاملان خشونت جنسی، زنان را به خودسانسوری وا میدارد و آمار درستی از میزان واقعی آن در دسترس نیست.
مردان
بر اساس آماری که در بریتانیا ارائه شده، از هر سه قربانی خشونت خانگی دو نفر زن و یک نفر مرد هستند.
برخی فعالان معتقدند برای مقابله مؤثرتر با معضل خشونت خانگی و جنسی باید از آن جنسیتزدایی کرد.
در بیشتر موارد به دلیل احساس سرافکندگی و آشفتگی، مردان بسیار کمتر از زنان به این موضوع اشاره میکنند.
به دلیل نبود آگاهی فردی و عمومی و مشکلات در تعریف حقوقی خشونت خانگی و تجاوز جنسی، در صورت مراجعه
مردان به پلیس، بسیار کمتر از زنان به شکایت آنان رسیدگی میشود.
ایران
بنابه گزارشی در آفتاب نیوز به تاریخ 2 مهر 1393، روزانه یک قتل خانگی در ایران اتفاق میافتد.
قتلهای خانگی درحالی 30 درصد کل قتلها را به خود اختصاص دادهاند که در بیش از 90درصد این جنایتها از چاقو
به عنوان آلت قتل استفاده شدهاست. در این میان، مصرف مت آمفتامین و توهمات ناشی از آن در وقوع همسرکشی نقش
مهمی داشتهاست.