طبق نتایج پژوهشی جدید، تا مدت بیش از یک سال پس از مرگ، اجساد درحال حرکت هستند. این یافته می‌تواند ازنظر تحقیقات پزشکی قانونی مهم باشد.
پژوهشگران یک مرکز پژوهشی استرالیایی مرتبط با تجزیه‌ی اجساد که به‌صورت محاوره‌ای «مزرعه‌ی اجساد» نامیده می‌شود (اصطلاحی که برخی از دانشمندان آن را اهانت‌آمیز تلقی می‌کنند)، پس از استفاده از دوربین‌های مرور زمان برای فیلم‌برداری از روند تجزیه‌ی یک جسد به کشف عجیبی دست پیدا کردند. حدود ۱۷ ماه است که دوربینی در مرکز پژوهشی AFTER استرالیا در ساعات روشنایی روز، هر ۳۰ دقیقه، تصاویری هوایی از یک جسد می‌گیرد. تصاویر ثبت‌شده‌ی این دوربین نشان می‌دهد که جسد در کل دوره درحال حرکت بوده است. پژوهشگران مخصوصا شاهد حرکت قابل‌توجه بازو بودند. یک بازو به‌سمت خارج حرکت کرد و سپس مجددا در تماس با بدن قرار گرفت. آلیسون ویلسون، پژوهشگر این مطالعه توضیح داد که برخی از حرکات پس از مرگ در مراحل اولیه‌ی تجزیه مورد انتظار بود اما این واقعیت که این حرکات در کل دوره‌ی فیلم‌برداری ادامه داشت، کاملا تعجب‌آور بود. او گفت:
ما فکر می‌کنیم که این حرکات با فرایند تجزیه ارتباط داشته باشد زیرا رباط‌ها با گذشت زمان خشک می‌شوند. این دانش می‌تواند در پژوهش‌های مرتبط با مرگ نامشخص سودمند باشد. درحقیقت، این یافته‌ها می‌تواند موجب تغییر چگونگی تجزیه‌و‌تحلیل و تفسیر صحنه‌ی جرم شود، به‌ویژه هنگامی که جسد دیر پیدا می‌شود.
تاکنون، تنها در زمانی که مدرکی مبنی بر این وجود داشت که نشان می‌داد جسد جابه‌جا شده است (مثلا به‌وسیله‌ی حیوانات یا انسان‌ها)، دانشمندان پزشکی قانونی به‌طور کلی فرض می‌کردند که موقعیت جسد پیداشده همان موقعیت زمان مرگ است. پژوهش ویلسون نخستین مورد استفاده از دوربین‌های مرور زمان برای مطالعه‌ی تجزیه‌ی جسد انسان است، همچنین این مطالعه نخستین شاهدی است که نشان می‌دهد شاید فرضیه‌ی موقعیت بدن هنگام مرگ درست نباشد. مقاله‌ای که در آن توضیح داده می‌شود اجساد متحرک‌تر از چیزی هستند که ما انتظار داریم، هنوز منتشر نشده است اما به‌دنبال پژوهشی انجام شده که قبلا در مجله‌ی Forensic Science International: Synergy منتشر شده بود.
ویلسون و همکاران به‌مدت ۶ ماه از دوربین مرور زمان برای ردیابی وضعیت تجزیه‌ی یک جسد استفاده کردند. تصاویر حاصل با یکی از سیستم‌های معمول مورد استفاده برای تعیین سطوح تجزیه بدن به‌منظور تعیین مدت زمانی‌که از مرگ می‌گذرد، مورد مقایسه قرار گرفت. با تلفیق تصاویر در سیستم مذکور، دقت این سیستم به‌عنوان یک ابزار پزشکی‌قانونی افزایش پیدا کرد. علاوه‌بر‌این، طی این پژوهش، ارزش استفاده از دوربین‌های مرور زمان در پژوهش‌های پزشکی قانونی نشان داده شد. براساس این یافته‌ها، به‌نظر می‌رسد اگر دانشمندان بتوانند به‌مدت طولانی‌تر و اجساد بیشتری را با استفاده از این دوربین‌ها مورد نظارت قرار دهند، دانش حاصل بتواند برای تجزیه‌و‌تحلیل دقیق‌تر صحنه‌ی جرم مورد استفاده قرار گیرد. چنین پایگاه داده‌ای اطلاعاتی را درمورد شیوه‌های حرکت اجساد فراهم میکند که به‌نوبه‌ی خود می‌تواند به دانشمندان پزشکی قانونی کمک کند تا موقعیت بدن را هنگام مرگ بازسازی کنند. این امر به کشف آنچه اتفاق افتاده است، کمک خواهد کرد.
