بررسی فیلم The Delinquent Season

• کارگردان Mark O’Rowe
• بازیگران Andrew Scott, Catherine Walker, Cillian Murphy, Eva Birthistle
• ژانر درام، رمانتیک
• مدت زمان 103 دقیقه
• زمان انتشار 27 می 2018

Jim ( با بازی Murphy ) و Daniele ( با بازی Birthistle )، زوجی خوشبخت هستند که با دو فرزندشان در

حومه شهر زندگی میکند و عصرهای خود را صرف میهمانی های شام آرامی با دوستانشان Chris ( با بازی

Scott ) و Yvonne ( با بازی Walker )، میکنند.

یکی از همین عصرها، Yvonne، برمیگرده پیش Jim و Daniele تا بهشون بگه Chris، که در طول صرف شام

هم عصبانی بوده، کتکش زده.

Daniele، برای ماندن دعوت شده و Jim، نویسنده ای که از خانه کار میکنه، حسابی از آشفتگی استقبال میکنن.

تازه Jim، از پیشرفت های ناخواسته Yvonne هم استقبال میکنه و هر دوشون به یک ماجرا میپردازن.

بعد از محدود کردن وقفه، Boy A, Broken ( یکی از بهترین فیلم های سال 2012 ) و Perrier’s Bounty

( فیلم ساخته شده در سال 2009 ) Mark O’Rowe، این دفعه دست به سوی کارگردانی برد و همه چیز را برای

اولین گردش خود، ساده کرد. در طول این درام به شدت آرام ولی سراسر گیرای صد دقیقه ای، دوربین وی به ندرت

حرکت میکند ( در یک محله وی ترجیح میده به جای اینکه Murphy، رو با دوربین رنبال کنه خود او به صحنه وارد

و از آن خارج شود.) این کار میتوه باعث بشه بیننده فکر کنه در حال تماشای یک نمایشنامه روی پرده هست ولی

نوشته اینقدر قوی هست، شخصیت ها اینقدر عمیق خودنمایی میکنند که کسی به این موضوع توجه نمیکند.

فیلم سینمایی Delinquent Season، نقد ادبی یک داستان عاشقانه است، نه تنها ساختار و خود اتفاق بلکه

عواقب و نتایجی که میتواند روی زندگی افراد درگیر در آن داشته باشد، را بررسی میکند.

شخصیت ها بیش از همه از مشکلاتی که اقداماتشان به همراه می آورد آگاه هستند: بعد از یک قرار ملاقات عجولانه

که میتونه حرارت این لحظه را کمتر کند، توقف میکنند و قبل از اینکه دوباره این کار را بکنن وقتی اتاقی در شهر

اجاره میکنن دوباره به این موضوع فکر میکنن. Murphy، میگه:

این دفعه فرق میکنه، این از قبل تعیین شده !

Rowe، این دفعه دوست داشتن را، از شخصیت هایی که اول برای القا کردنشان، سخت کار کرد، حذف کرد.

Murphy، افشا کرد، از رد کردن پیشخدمت عصبی میترسیده ( با بازگشتی چشمگیر از Lydia McGuinness )

و این رابطه عاشقانه را تحت تاثیر بهانه ای دروغ ادامه میدهند و از بازگو کردن اطلاعات مهم به Walker، خودداری

کرده، که مطمئنا باعث میشه Lydia، به پایان کار خوش برسه.

Walker، قابل درک تر و ناامید بخاطر  مهربانی  که از طرف Chris، دریافت نمیکند ولی با بهترین دوست شوهرش نیز

رابطه دارد و ترغیبش میکنه که اون رو ترک کنه!

Chris، در نقش یک فرد عفریت ترسیم شده ولی بعدا مشخص شد طوری که هست بازی میکنه و این روشی برای

نوشتن کاراکتری سه بعدی هست.

در حالیکه همه اینها میتوانست بی اهمیت باشد O’Rowe، بانوان منفوری را اطراف کاراکترهایش جمع آوری کرده است.

و یک نفر این فکر را که فقط این چهار نفر در دنیا وجود دارند را از بین میبرد: و تاثیر این کار افزایش مخاطرات و تاکید

بر تخریب ماهیت مخرب خیانت های بی شمار است.

این گفت و گوی ساده با O’Rowe، تمام مباحث فلسفی تر در مورد رابطه مخرب و عاشقانه زن و شوهری با گفت گوهای

زن و شوهری را متعادل کرده است. ( تغییر ورق، نگرانی در مورد کمبود رابطه جنسی در ازدواجشان و …. )

Walker، در یک لحظه گفت:

خوشبختی شکننده است.

اون شوخی نمیکنه، ساعت راحتی نیست ولی لحظه ای که حقیقت صدا نمیکنه، هم نیست!