اولین واکنش منتقدین به Red Sparrow درام جاسوسی Jennifer Lawrence

در فیلم Red Sparrow با حضور Jennifer Lawrence بازیگر برنده اسکار، در نقش Dominika Egorova هنرنمایی میکنه که در واقع یک جاسوس روسی بوده که از بچگی تعلیم دیده تا از جذابیت و زنانگی خودش به عنوان سلاح استفاده کنه. قبل از اکران فیلم توسط ۲۰th Century Fox film، برخی از نقدهای این فیلم در فضای اینترنت قرار گرفته که ما آنها رو برای شما آماده کرده ایم:
فیلم ریت R ( به دلیل صحنه های خشن، شکنجه، محتوای جنسی، برهنگی و صحبت های رکیک) به کارگردانی Francis Lawrence (که هیچ نسبتی با Jennifer Lawrence نداره) بوده، که در اون هنرمندان دیگری همچون Joel Edgerton، Matthias Schoenaerts، Mary-Louise Parker، Charlotte Rampling و Jeremy Irons حضور دارن و میتونین این فیلم رو از دوم مارس در سینماها تماشا کنین.

برخی از نقد های این فیلم رو در زیر بخونین:

منتقد Variety – Owen Gleiberman

در فیلم ظریف و جذاب Red Sparrow،  Jennifer Lawrence  نقش یک جاسوس روس رو بازی میکنه که مستأصل و فریبکار هستش – یا اینکه حداقل هر صحنه حول تصمیماتی که اون میگیره، میچرخه. جوریکه هر لحظه رو درمیابه و به نفع خودش تموم میکنه، بازی کردن نقش یک جاسوس به عنوان کسی که بازیگر این نقشه ولی تا جایی که میشه کمتر نقش بازی میکنه و تلاشی نمیکنه. Lawrence در این فیلم به شما نشون میده که ستاره نمایش بودن، اصلا یعنی چی. اون در این فیلم هر صحنه رو به یک مود خاصی ربط میده و تماشاگران رو در وضعیت تعلیق نگه میداره. ما طرفدارشیم، اما بیشتر توی ذهن اون هستیم. حتی وقتی که داره بازیمون میده.

THR – John DeFore

به این فیلم توجه کافی تعلق میگیره (به لطف بازیگرای سطح بالاش که شامل Jeremy Irons و Ciaran Hinds هم میشه) ولی به شدت آزاردهنده ست ( مخصوصا اینکه فیلم خودشو تسلیم هرزگی و شهوانیتی کرده که بتونه اون افرادی که برای خود-ارض.ایی میان، رو جذب میکنه).( اگر صحنه ها و تِم های چشم چرانی رو کنار بگذاریم، این یک فیلم سک-س.ی نیست.) با توجه به وضعیت جغرافیایی-سیاسی امروز، احتمالا باید منتظر موج بزرگی از ژانر سینمایی “وحشت از روس ها” باشیم. Red Sparrow این موج رو شروع کرده، اما ما امیدواریم فیلم های بهتری ببینیم؛ قبل از اونکه استفاده ویرانگر پوتین و همکارانش از شبکه های اجتماعی، همه این جاسوس بازی های تک نفره رو، خنده دار و قدیمی نشون بده.

Independent  – Christopher Hooton

Red Sparrow ، در طول فیلم با پیچ و تاب هایی که داره، توجه شما رو جلب میکنه، اما در نهایت فقط احساس میکنین که با اسپین-آفی طرف بودین که از روی Fembot (ربات زن) فیلم Austin Poweres ساخته شده.

IndieWire – Eric Kohn

هر صحنه با زمزمه ها و نگاه های عبوس تعریف میشه که معمولا یا خیلی اغراق آمیز میشه یا کسل کننده. اما استعداد قابل توجهی که روی پرده هست، باعث نجات فیلم میشه (به جز Lawrence و Rampling، Jeremy Irons در نقش یک ژنرال روسی، Ciaran Hinds در نقش کلنل بداخلاقش و Mary Louise Parker در نقش یک سناتور فاسد، ایفای نقش میکنن). کارگردانی ظریف و با وقار Francis Lawrence، فیلمبرداری دقیق Jo Willem و موسیقی شوم Newton Howard، با هم صحنه هایی آشنا رو خلق میکنن که یک قطعه هالیوودی بزرگ و نادر و در اغلب اوقات راضی کننده هستش.

با وجود داشتن عوامل سازنده خوب، خیلی بده که “Red Sparrow” نمیدونه تا کجا ادامه بده و کارش به صحنه های بی معنی و شکنجه های کسل کننده میکشه و در قسمت نتیجه گیری هم شکست میخوره. هرچند که به تصویر کشیدن دقیق اتحادیه شوروی و نبش قبر کردن تهدیدهای آنان، به فیلم رونق بخشیده.

The Wrap – Alonso Duralde

شرمندم “Red Sparrow”! اما تو نمیتونی یک دیالوگ هوشمندانه و ترسناک مثل “تو منو به مدرسه فاحش.ه ها فرستادی!” بگی ( که توسط Jennifer Lawrence، با لهجه روسی تف شده بیرون) و کل فیلم رو در حد خشونت این جمله ادامه ندی. نه اون قدر هوشمندانه ست که آدمو درگیر کنه و نه اونقدر سرگرم کننده که یک فیلم دم دستی و مزخرف باشه، این ازون فیلماست که تنها درصورتی جواب میداد که یا یکم بدتر و یا خیلی بهتر بود… اگه “Red Sparrow” کمی جرات داشت و سرگرم کننده تر بود، این فیلم هیجان انگیز ریت R، شاید میتونست به معنای واقعی هیجان انگیز باشه.

The Playlist – Rodrigo Perez

این فیلم بیشتر شبیه فیلم “Tinker Tailor Soldier Spy” هستش تا “Atomic Blonde”. فیلم هیجان انگیز جاسوسی و درام ۲۰th Century Fox، احتمالا فیلمی نیست که انتظارش رو داشتین یا میخواستین، مخصوصا اگه طرفدار فیلم های متداول Jennifer Lawrence هستین. وقتی کسی به کارگردان Francis Lawrence و بدنه کارهاش فکر میکنه – فیلم هایی مثل “I am Legend”،”Constantine”  و مجموعه “The Hunger Games”- با توجه به رزومه ای که داره، فیلم های هیجان انگیز و جاسوسی بش نمیخوره اما این در واقع همون چیزیه که فیلمساز با اقتباسی که از رمان تحسین شده Jason Mathews داشته، به طور غیرقابل پیشبینی ارائه میکنه. هرچند که معقولانه ترین و ظریف ترین تلاش Lawrence تا کنونه، اما متاسفانه طولانی و خسته کننده ست. صبر کارگردان در طول فیلم که هدف خوبی داشته، در نهایت هیچ معنی نداره، وقتی که سرعت کم فیلم باعث میشه اونو حتی دو برابر طولانی تر حس کنین، یعنی دو برابر بیشتر از یک فیلم دو ساعت و خورده ای!

در اینجا برخی نظراتی رو داریم که در توییتر منتشر شدن:

Scott Menzel – Rottentomatoes

“Red Sparrow” عالی بود. فیلمی هیجان انگیز ساخته که تمام مدت شما رو در لبه صندلی خود نگه میدره، بعضی وقتا خیلی بیرحمانه ست و همیشه شما مشغول حدس زدن خواهید بود. بازی خارق العاده Jennifer Lawrence هم از ویژگی های فیلمه. دیدن این فیلم حتما توصیه میشه.

Steven Weintraub – Collider

درست مثل Jennifer Lawrence توی فیلم، منم حس میکردم که در حین دیدن Red Sparrow دارم شکنجه میشم. یک فیلم خیلی طولانی، کسل کننده و خسته کننده که اصلا تموم نمیشد! همچنین لهجه بازیگران بدترین لهجه ای بود که من بعد از مدت های طولانی شنیدم.

موقع دیدن Red Sparrow همش منتظر بودم تا یک اتفاق جالب بیفته، اما هیچ اتفاقی نیفتاد. ۵ دقیقه اولیه عالیه اما به سرعت بی مزه و تکراری میشه. مثل این بود که بیشتر از دو ساعت به Jennifer Lawrence نگاه کنی که داره نقش یک ربات رو بازی میکند و فقط به دوربین خیره میشه.

Howlin’ Matt Donato

نقد من راجع به فیلم #RedSparrow : فعلا بذارین بهتون بگم که این یک اکشن J-Law نیست که انتظارشو داشتین. شاید یک چیزی بین Hitchcock و Verhoeven باشه، اما اصلا فریبنده یا شوکه کننده نمیشه. یک استثمار روانی/جنسیتی.

Candice Frederick – Rottentomatoes

من بیشتر مدت داشتم فکر میکردم که چه کس دیگه ای میتونست نقش Jennifer Lawrence رو در Red Sparrow بازی کنه. لهجه حداقل کارش بود. اما در واقع فیلم افتضاحی هم نیست. فقط…بعضی جاها منو معذب کرد.

Eric Walkuski – joblo

Red Sparrow قطعا نوعی متفاوت از فیلم هیجان انگیز جاسوسی هستش، اما هم ناخوشاینده و هم بیش از حد طولانی. گذروندن بیش از دو ساعت در دنیای آدم های غمگین و مشکل دار، کاملا آدمو بی حس میکنه.

خلاصه رسمی از فیلم Red Sparrow:

Dominika Egorova جنبه های بسیاری دارد. دختری که خودشو وقف مادرش کرده و میخواد به هر قیمتی ازون مراقبت کنه. یک بالرین درجه اول که با سخت گیری، از حداکثر توان جسم و روحش استفاده میکنه. استاد مبارزه های وسوسه انگیز و فریبنده. وقتی که اون آسیبی میبینه و کار حرفه ایش رو باید کنار بذاره، اون و مادرش با یک آینده مبهم و ناپایدار روبه رو میشن. به همین دلیل اون وسوسه میشه تا جدیدترین عضو مدرسه Sparrow بشه. یک سرویس اطلاعاتی مخفی که افراد جوان و خاص مثل اون رو تعلیم میده تا از ذهن و بدنشون به عنوان سلاح استفاده کنن. بعد از تحمل یک پروسه آموزشیِ منحرفانه و سادیسمی، اون تبدیل به خطرناک ترین گنجشکی (Sparrow) میشه که این مدرسه تا به حال تولید کرده. حالا Dominika که این قدرت های جدید رو داره، باید با آدمی که قبلا بوده، خودشو وفق بده و در همین حین هم، جون خودش و همه کسانی که بهشون اهمیت میده، در خطره و این لیست شامل یک مامور آمریکایی CIA میشه که تلاش میکنه تا اون رو متقاعد کنه که تنها کسی هستش که Dominika میتونه بهش اعتماد کنه.