کوکو، گوریلی که بیش از هزار کلمه اشاره بلد بود و با رابین ویلیامز دیدار کرده و موضوع فیلم مستند باربت شرودر بود، پنجشنبه از دنیا رفت.
به گزارش بنیاد گوریل، کوکو ۴۶ ساله بود و در کالیفرنیا زندگی می‌کرد. وقتی وی سال ۱۹۷۸ روی جلد مجله نشنال جیوگرافیک جای گرفت دنیا از این که متوجه شد گوریل قادر است کلمات اشاره مختلفی یاد بگیرد، دچار شگفتی شد.
کوکو در باغ‌وحش سن فرانسیسکو متولد شده بود و دکتر پترسون روانشناس او را به بنیاد آورد تا برای پروژه زبان‌شناسی خود با وی کار کند. این گوریل زبان محاوره را متوجه می‌شد.
شرودر فیلمی با عنوان «کوکو: گوریل سخنور» از توانایی‌های وی تهیه کرد که در جشنواره کن در بخش نوعی نگاه به نمایش درآمد.
این گوریل بار دیگر با یک بچه گربه روی جلد مجله نشنال جیوگرافیک جای گرفت و همین موجب شد تا به موضوع چندین مستند دیگر بدل شود و کتاب‌های کودک متعددی بر مبنای شخصیت وی شکل گرفت. «کوکو: گوریلی که با مردم حرف می‌زند» یکی از این فیلم‌های مستند بود که سال ۲۰۱۶ساخته شد.
وی در طول زندگی‌اش از چندین بچه گربه مراقبت و آنها را بزرگ کرد.
این گوریل سال ۲۰۰۱ با ویلیامز ملاقات کرد و وقتی مراقب وی سال ۲۰۱۴ خبر درگذشت ویلیامز را به وی داد، به عینه شاهد غمگین شدن وی شد. کوکو زبان اشاره «گریه» را آن روز نشان داده بود.
ویلیامز به عنوان یکی از اسطوره‌های سن‌فرانسیسکو به دیدار کوکو اسطوره دیگر این منطقه رفته بود و فیلمی از ملاقات این ۲، بازی کردن و شوخی‌کردنشان با هم توجه زیادی برانگیخت.
ویلیامز درباره این دیدار گفته بود: خیلی چیزها به هم گفتیم. کوکو انگلیسی می‌فهمد و از هزار علامت برای ابراز احساسات و افکارش درباره مسایل روزمره استفاده می‌کند.
وی افزوده بود: این یک تجربه جذاب و فراموش نشدنی بود.
کوکو که کتاب نیز می‌خواند، در فیلم‌های دیگر و برنامه‌های تلویزیونی نیز حضور یافته بود که «دخترهای طلایی» و «زن زیبا» از جمله آنها بود.
با درگذشت این گوریل وبسایت بنیاد گوریل به دلیل مراجعه زیاد با اختلال ترافیک روبرو شد.
