نقد و بررسی فیلم اورلرد (Overlord): فیلم مهیج هیولایی با محوریت نازی ها
اول از همه اینکه اورلرد (Overlord) از فیلم های کلاورفیلد (Cloverfield) نیست. جدیدترین فیلم کمپانیBad Robot متعلق به جی جی آبرامز (J.J. Abrams) راه خودش را از فرنچایز هیولایی قبلی این کمپانی یعنی کلاورفیلد جدا کرده و نوع دیگری از هیولاها را نشان می دهد: نازی ها. و نه فقط نازی های قدیمی و تکراری که همیشه دیده ایم (که البته از آن ها هم در فیلم هست) – بلکه دانشمندان نازی دیوانه‌ای که از اسیران و ساکنان دهکده ها به عنوان موش های آزمایشگاهی استفاده کرده تا به وسیله آن ها ابرسربازهای خیلی قوی و تنومند بسازند و امپراطوری چند هزار ساله خود را ادامه دهند.
فیلم با نمایش یک صحنه اکشن هوایی عالی آغاز می شود، که رابطه بین سربازان آمریکایی که به زودی قرار است روی آن ها آزمایش هایی انجام شود را نشان می دهد و معیار صحنه های اکشن را در طول فیلم مشخص می کند. این معیار در سطح بالایی قرار دارد، و به محض اینکه یک سرباز ساده لوح می گوید: امیدوارم هیچ اتفاق بدی نیفته، قطعا یک اتفاق بد خواهد افتاد. موتورها منفجر می شوند، هواپیماها از آسمان سقوط می کنند، و گلوله های بی امانی که نیمی از گروه سربازان را حین چند ثانیه تکه تکه می کنند. اما این سربازان ماموریتی دارند، و آن هایی که زنده می مانند با چترنجات از هواپیما بیرون پریده و وارد خاک دشمن می شوند، جایی که ارتشی از نازی ها منتظر آن ها هستند.
حالا گروهی کوچک از سربازها با حضور متخصص مواد منفجره (با بازی وایت راسل (Wyatt Russell))، بهیار پرحرف (با بازی جان ماگارو (John Magaro))، و قلب و روح این عملیات Boyce (با بازی Jovan Adepo)، مرد جوانی به شدت پاک که حتی نمی تواند یک موش در حال زجرکشیدن را بکشد باید این ماموریت را به پایان برسانند. ماموریت آن ها ساده است: به سمت کلیسای دهکده رفته و برج رادیویی را منفجر کنند آن هم در همین حین که نیروهای متفقین در حال حمله به سواحل نورماندی هستند. در حالی که زمان به سرعت می گذرد، آن ها خود را به یک دهکده کوچک فرانسوی می رسانند، جایی که با یک دختر (با بازی Mathilde Ollivier) آشنا می شوند که به آن ها پناه می دهد تا برای عملیاتشان نقشه بکشند، و همچنین با برادر دوست داشتنی او و خاله نه چندان دوست داشتنی او آشنا می شویم که توسط نازی ها به کلیسا برده شده و وقتی برمی گردد خیلی تغییر کرده است.
طولی نمی کشد که اورلرد راهش را به کلیسا و جهنمی که در آن به پا شده باز می کند، و هر لحظه با صحنه هایی اکشن تپش قلب ما را بالا می برد. متاسفانه فیلم دوست ندارد همان جا داستان را ادامه دهد، و برای بخش دوم دوباره درگیری ها را به دهکده می کشاند و وقتی هیولاها آشکار می شوند کمی کند و خسته کننده می شود، و زمان زیادی هم به شرور نازی (با بازی Pilou Asbæk) اختصاص می دهد. ما می دانیم او نقش منفی فیلم است چون شخص متجاوزی است – یک انحراف غیرضروری و سطحی که به وسیله تجاوز به ما نشان می دهد او خیلی آدم بدی است.
خوشبختانه این تغییر مسیرها خیلی مختصر هستند، و پس از یک تغییرشکل آزاردهنده (توسط سرنگ های مرموز ساخته نازی ها) نادیده گرفته می شوند، و وقتی دوباره نوبت به صحنه های اکشن می رسد، تا وقتی که تیتراژ پایانی را می بینیم، بدون وقفه و پرقدرت آن ها را می بینیم. Julius Avery کارگردان فیلم فوق العاده عمل می کند، و از همان ابتدا سبک خاص خودش را به ما نشان می دهد (پریدن Boyce از هواپیمای در حال سقوط یکی از آن هاست)، و او اصلا ترسی از منفجر کردن هیچ چیزی ندارد.
مهم ترین نقدی که به فیلم اورلرد وارد است این است که کاملا به بخش هیولایی خودش متعهد نیست، و بین یک فیلم خوب درجه ۲ و یک داستان درباره سربازها نوسان دارد. نماهایی باشکوه از جلوه های واقعی و دانشمندان دیوانه وجود دارد، اما به صورت کامل از آن ها بهره برده نمی شود. همچنین فیلم نسبت به قوانین علمی تخیلی خودش درست عمل نمی کند – یا شاید هم اصلا از ابتدا آن ها را درست تعریف نمی کند، و آشکارسازی هایی که طی پیشرفت فیلم می کند خیلی شل و سست به نظر می آیند.
اما اورلرد به عنوان فیلمی درباره نازی های جهش یافته قطعا حرفی برای گفتن دارد. این فیلم که پر از خونریزی و واکنش های متقابل خوب بین بازیگرانش است، درباره این است که انسان هنگام جنگ تا کجا پیش می رود و چه خط قرمزهایی را زیرپا می گذارد. آیا اگر ما هم جای آن ها بودیم به همان فاسدی‌ای بودیم که آن ها هستند، همان طور که فرمانده آن ها می گوید؟ یا اینکه با وجود احتمال شکست قطعی برای پیروزی با افتخار می جنگیدیم؟ اورلرد می توانست فقط یک فیلم درجه ۲ درباره نابود کردن نازی ها باشد، اما این فیلم در بین این همه کشت و کشتار به دنبال چیز والاتری است. البته در کنار آن شاهد نابود کردن نازی ها هم هستیم که خیلی لذت بخش است.
فیلم اورلرد (Overlord) در تاریخ ۹ نوامبر در سینماها اکران خواهد شد.
