تفاوت‌های نظام فدرالی و جهانی و تحلیل نظام فدرالیسم جهانی

مقدمه

به گزارش نسیم ورد ، کشور‌هایی در جهان دارای حکومت فدرالی هستند که به عنوان شاخص‌ترین ان‌ها می‌توان به آمریکا و روسیه اشاره کرد. در این مقاله در مورد فدرالیسم بحث می‌کنیم

فدرالیسم

کلمه فدرالیسم دارای ریشه لاتین فئودوس می‌باشد که به معنای اتحاد، قرارداد، توافق، پیمان به کار می‌رود. فدرالیسم یک مفهوم سیاسی است که در طی آن تعدادی از واحد‌های مجزا مثل ایالات، استان‌ها و کشور‌ها با هم پیمانی را می‌بندند و به هم تعهد پیدا می‌کنند و به نمایندگی از تمام آن‌ها یک حکومت مرکزی وجود خواهد داشت. البته کلمه فدرالیسم برای توصیف یک سیستم حکومتی نیز به کار برده می‌شود که در آن حق حاکمیت ما بین یک قدرت حکومت مرکزی و واحد‌های تشکیل‌ دهنده آن که می‌تواند استان‌ها و شهر‌ها باشد تقسیم می‌شود، نظام فدرالیسم بر مبنای دموکراسی می‌باشد. قدرت اداره کشور در این نظام بین حکومت‌های ملی و ایالتی یا استانی تقسیم می‌شود. کسانی که از این نوع نظام طرفداری می‌کنند فدرالیست گفته می‌شوند. فدرالیسم را به صورت خلاصه می‌توان بدین شکل تعریف کرد. ایجاد همکاری و اتحاد بین گروه‌ها در راستای تشکیل واحد‌های بزرگ‌تر برای تأمین اهداف مشترک.

در این نقشه کشور‌هایی که با رنگ سبز مشخص  شده‌اند به صورت فدرالیسم اداره می‌شوند. کشور‌هایی که به صورت فدرالیسم اداره می‌شوند یا در زمان شکل گیری بدین صورت درآمده‌اند مانند کشور‌های آمریکا و آلمان و یا در هنگام شکل‌گیری مجدد بعد از جنگ یا فروپاشی تغییر شکل داده‌اند و بدین شکل درآمده‌اند برای مثال عراق  و روسیه کشور‌هایی هستند که به ترتیب بعد از جنگ و فروپاشی به صورت فدرالی درآمده‌اند. در سطح دنیا نمی‌توان کشوری را پیدا کرد که به صورت یک پارچه و موجود در صحنه وجود داشته باشد و در این شرایط ساختار خود را به فدرالیسم تغییر دهد. بالا بردن حقوق و اختیارات ایالت‌ها را نمی‌توان لزوماً فدرالیسم دانست سیستم حکومتی فدرالی سعی می‌کند تا رضایت ایالت‌ها، استان‌ها و گروه‌های مردمی را جلب کند تا در نهایت بتواند یک کشور نوسازی شده را تشکیل بدهد.

فدرالیسم در اروپا و آمریکا

فدرالیسم اروپایی بعد از جنگ در قاره اروپا شکل گرفت. در اروپا مفهوم فدرالیسم گاهاً برای توصیف افرادی به کار برده می‌شود که از یک حکومت فدرال مشترک با قدرت توزیع شده در سطوح منطقه‌ای، ملی و فراملی طرفداری می‌کنند یکی از مهم‌ترین ابتکارات در این زمینه سخنرانی وینستون چرچیل در سال 1946 و در شهر زوریخ بود.

در کشور آمریکا در ابتدای راه فدرالیسم به یک حکوکت مرکزی قدرتمند‌تر اعتقاد داشت. در زمانی که پیش نویس قانون اساسی  در ایالات متحده نوشته می‌شد حزب فدرالیست از ایجاد یک حکومت مرکزی قدرتمند‌تر حمایت می‌کرد . این مسئله در حالی بود که ضد فدرالیست‌ها به دنبال ایجاد یک حکومت مرکزی با قدرت کمتر بودند. این امر با معنای نوین فدرالیسم در آمریکا و اروپا در تضاد است.  قانون اساسی کشور ایالات متحده آمریکا به عنوان واکنشی در مقابل قانون کنفدراسیون نوشته شد که بر طبق آن ایالات متحده آمریکا یک کنفدراسیون سست به همراه یک دولت مرکزی ضعیف بود. در زمان‌های بعد وقتی جنگ‌های داخلی در ایالات متحده آمریکا شروع شد اعضای ایالات کنفدراسیون آمریکا از حکومت مرکزی ضعیف‌تر حمایت کردند در مقابل آن‌ها سربازان ایالات متحده آمریکا مدافع اتحاد بودند و به آن‌ها فدرال‌ها می‌گفتند. بنابراین در ایالات متحده بحث فدرالیسم حول یک حکومت مرکزی قدرتمند در مقابل کنفدراسیون سابق شکل گرفت.

اروپا دارای تاریخی غنی‌تر از ایالات متحد شده دارد. بحث پیرامون فدرالیسم حول محور یک حکومت مرکزی ضعیف‌تر در برابر دولت واحد شکل می‌گیرد.

 نتیجه: استفاده آمریکا از مفهوم مدرن فدرالیسم ببیشتر نزدیک‌تر به مفهوم اروپایی آن است.

گزارش و مقاله فوق گردآوری شده می باشد لذا هیچ مسئولیتی در مورد محتوا بر عهده گرد آورنده نیست .

منابع: ویکیپدیا، فدرال 12